هوای تازه در جایگاه نگهداری گاوها
هنگامی که دام ها به داخل جایگاه نگهداری برده می شوند، شرایط درون جایگاه حداقل باید مانند شرایط بیرون باشد. مبنای استاندارد های کنونی تهویه باید ارائه هوای تمیز و خشک در سرتاسر سال، حذف رطوبت، گازها، آلودگی و از بین بردن دمای مازاد تولید شده توسط دام ها در هوای گرم باشد.
در این سال ها تهویه طبیعی به شکل عمومی برای تبادل هوای جایگاه گاوها مورد توجه قرار گرفته است که به جهت بهاربند، اندازه ورودی ها و در معرض باد طبیعی قرار گرفتن ساختمان بستگی دارد. در معرض باد قرار گرفتن ساختمان ها از اهمیت بالایی برخوردار است. ما تمایل داریم ساختمان ها در مکان هایی ساخته شوند که از وزش باد بهره بیشتری ببرند. استفاده از تهویه طبیعی در جایگاه نگهداری گاوها می تواند با چالش هایی همراه باشد. هنگامی که جایگاه ها عریض تر می شوند، گاوهای بیشتری در جایگاه قرار می گیرند و اطراف جایگاه ساختمان های بیشتری هستند که جریان باد را کاهش می دهند و مشکل بوجود می آید.
استفاده از تهویه طبیعی به همراه تهویه مکانیکی می تواند مناسب تر باشد. اگرچه هزینه اجرایی آن بالاتر است، اما تبادل هوا به طور یکنواخت تری صورت می گیرد. در گاوداری هایی که از کنترل خودکار و هوش مصنوعی برای اجرای این سیستم های تهویه در جهت به حداکثر رساندن تهویه پایدار استفاده می کنند بر یکنواختی کیفیت هوا در جایگاه تأکید بیشتری می شود.
همچنین کاهش گرما باید مورد توجه قرار داشته باشد زیرا تولید شیر بالاتر به تولید گرمای بیشتر منجر می شود. آستانه تنش گرمایی برای گاوی که روزانه 45 کیلوگرم شیر تولید می کند نسبت به گاوی که 34 کیلوگرم تولید می کند تقریباً 10 درجه کمتر می باشد. گاوهای پرتولید نسبت به گاوهای کم تولید در تابستان زودتر دچار تنش گرمایی می شوند. کاهش تنش گرمایی موضوعی است که در آینده بیشتر بر آن تأکید خواهدشد.
جایگاه نگهداری گاوها و مکان استراحت گاوها
ده ها سال از ساختن اولین فری استال ها گذشته است. در گذشته معیار اصلی در طراحی فری استال، کاهش اندازه استال به منظور کاهش هزینه ها بود، علاوه بر آن تصور می شد که استال های کوچکتر گاوها را تمیزتر نگه می دارند. ولی اکنون ما می دانیم که گاوها در فری استال های کوچک چگونه رفتار می کنند. آنها هنگام بلند شدن در وضعیت طبیعی خود نمی باشند و از کل استال استفاده نمی کنند. ما موارد زیادی را مشاهده می کنیم که گاوها در استال می ایستند یا به طور نیم خیز یا دوپا در خارج استال قرار می گیرند زیرا طول استال به گاو اجازه نمی دهد که براحتی وارد استال شود و راحت استراحت کند.
امروزه فری استال ها طولانی تر و عریض تر هستند. همچنین متوجه شده ایم که موقعیت میله گردن و لوپ های جداکننده ها از نظر امکان ایجاد یک مکان استراحت راحت و خیزش به جلو هنگام بلند شدن برای گاوها بسیار اهمیت دارد.
اولین استال ها از چوب ساخته می شدند و بعد از آن نمونه های فلزی وارد بازار شدند. اکنون استال های منعطف هم وارد بازار شده اند. اگرچه این استال ها امکان آزادی حرکت کمی بیشتر را فراهم می کنند، اما عرض استال باید با توجه به جثه دام تنظیم شود.
کف استال نیز در طی سال ها تغییر کرده است. استال ها مکانی برای استراحت هستند ولی گاوها از استال های قدیمی با کف بدون پوشش یا بستر دوری می کردند و نگه داشتن آنها در استال سخت بود. سطح های جدید تر استال ها، راحتی بیشتری برای گاوها فراهم می کنند و گاوها را به دراز کشیدن ترغیب می کنند. گاوها احتمالاً استال هایی با لایه های بستر بیشتر را ترجیح می دهند. بستر با لایه ای بین 10 تا 20 سانتیمتر که شکل گاو را به خود بگیرد و سطح خوبی از اصطکاک و راحتی را برای گاو فراهم کند توصیه شده است. تصور نمی شود که گاو به نوع بستری (ماسه، کاه، خاک اره، جامدات فضولاتی) که بر روی آن دراز می کشد اهمیتی بدهد، تا زمانی که هنگام استراحت بر روی آن احساس راحتی داشته باشد.
اندازه و ساختار استال باید متناسب با تغییر جثه و نیازهای گاو تغییر کند و باید اقدامات مدیریتی مربوط به استال در جهت فراهم کردن آسایش، ارتقاء تمیزی و بهداشت و افزایش ماندگاری اجرا گردند. همچنین بالا بودن تراکم دام در بسیاری از بهاربندهای پرورش گاو شیری باید مورد توجه ویژه قرار داشته باشد. در چنین شرایطی گاوها برای یافتن استال خالی و استراحت باید منتظر بمانند و پرسه بزنند. این مسئله با افزایش نیاز گاوها به استراحت باید برطرف شود. مسئله تراکم بالای دام همواره باید مورد توجه قرار داشته باشد و آنچه را که برای گروه خاصی از گاوها و همچنین یک گاوداری خاص بهتر است را پیدا کرد.
خوراک دام در جایگاه نگهداری گاوها
در رابطه با خوراک دهی به گاوها، در گذشته آخورهایی به شکل J و H رایج بودند که از سطح زمین 61 سانتیمتر بالاتر بودند و گاودارها علوفه سیلو شده و غلات را به طور جداگانه به دام ها می خوراندند. ولی امروزه شکل آخورها از سیستم چرای دام ها الگوبرداری شده است و سطح آخور فقط 5 تا 15 سانتیمتر بالاتر از سطح راهرو می باشد و خوراک نیز به صورت TMR ارئه می شود.
برای طراحی آخور در آینده باید رفتار دام را مورد توجه قرار دهیم. گاوها ماده خشک روزانه خود را طی 3 تا 5 ساعت مصرف می کنند و روزانه 7 تا 12 بار به آخور مراجعه می کنند. اندازه و توزیع وعده های خوراکی بر مصرف ماده خشک کل (DMI) تأثیر می گذارد و ممکن است بر عملکرد شکمبه نیز اثر بگذارد. هدف ما رسیدن به ماده خشک یکنواخت تر است و ما به دفعات خوراک دهی بیشتر با حجم کمتر نیاز داریم. هرچه رقابت در آخور بیشتر شود، زمان مصرف خوراک کاهش یافته و سرعت آن افزایش می یابد که دقیقاً مخالف هدف ما است که بهبود مصرف ماده خشک می باشد. رقابت در آخور مسئله ای است که باید مورد ارزیابی قرار گیرد، اگر بخواهیم که تولید شیر را افزایش دهیم.
آب آشامیدنی در جایگاه نگهداری گاوها
آب آشامیدنی بزرگترین ترکیب خوراکی در گاوداری است و گاوی که روزانه 36 کیلوگرم شیر تولید می کند در روز 154 کیلوگرم آب مصرف می کند. 87 درصد شیر را آب تشکیل می دهد که این آب باید از جایی تأمین شود و توصیه شده که فضای آبشخور کافی باشد به طوری که 15 تا 20 درصد از گاوها در یک گروه بتوانند همزمان آب بخورند. همچنین توصیه شده که نرخ پرکردن آبشخور 22 تا 37 لیتر در دقیقه باشد به طوری که آبشخور خشک نشود.
آبشخورهای کنونی نسبت به آبشخورهای گذشته بزرگتر هستند و آب بیشتری در آنها وجود دارد. توصیه شده است که گاودارها هنگام طراحی بهاربند جدید، فضای بیشتری برای هر گاو در آبشخور توأم با تعداد آبشخورهای بیشتر در نظر بگیرند.
جایگاه نگهداری گاوها و دوره مهم انتقال
جایگاه نگهداری گاوهای خشک و دوره انتقال جایگاهی است که بهبود طراحی آن را باید مد نظر قرار داد. اگرچه ژنتیک دام زمینه را برای سطح تولید شیر فراهم می کند اما برنامه ها و مدیریت گاوهای خشک و دوره انتقال است که می تواند پتانسیل بالقوه دام را بالفعل کند و تفاوت در میزان تولید شیر ایجاد کند و در رسیدن دام به پتانسیل ژنتیکی خود کمک کند.
اگرچه گاوهای خشک فقط 15 تا 20 درصد گله را تشکیل می دهند، اما هر گاو در گله در طول عمر خود چندین بار این دوره را سپری می کند. علاوه بر آن، هر 4 گاو در زنجیره شیردهی، هزینه های یک گاو در جایگاه نگهداری گاوهای خشک یا دوره انتقال را تأمین می کند. هر گاو تحت تأثیر ساختمان جایگاه دوره انتقال قرار می گیرد.
برای طراحی جایگاه نگهداری گاوها روی ایجاد آسایش گاو تمرکز کنید
این حقیقت وجود دارد که در آینده اندازه گاوداری ها بزرگ تر خواهد شد و گاوداری ها ممکن است چندین ساختمان یا مالک داشته باشند و خواسته ها و نیازهای گاودارها و شرایط محیطی ممکن است روی طراحی ساختمان گاوداری تأثیرگذار باشند، اما آسایش گاوها باید مرکز توجه باشند.
باید اطمینان حاصل شود که جایگاه های کنونی و جایگاه هایی که در آینده طراحی می شوند، 5 رهایی معمول زیر را برای گاوها فراهم می کنند:
- رهایی از گرسنگی و تشنگی
- رهایی از عدم آسایش
- رهایی از درد، بیماری و جراحت
- رهایی برای بروز رفتار طبیعی
- رهایی از ترس و تنش
هر گاو برای آنکه بهترین بازده را داشته باشد به محیطی نیاز دارد که در آن هوای باکیفیت، مکان استراحت خشک و راحت، امکان دسترسی مناسب به خوراک و آب، سطح راه رفتن مطمئن و حفاظت از شرایط آب و هوایی نامناسب برای آن فراهم شده باشد. علاوه بر آنچه که ذکر شد، افراد مراقبت کننده از گاوها به محیط کار ایمن برای مشاهده آسان گاو، جابجایی راحت، دسته بندی و جدا کردن نیاز دارند.
جایگاه نگهداری گاوها و شیوه مدیریت دام در طول دهه های اخیر به طور چشمگیری تغییر کرده است. بدون شک طراحی جایگاه نگهداری گاوها همگام با تلاش ما در افزایش تولید شیر بهبود می یابد، اما همواره باید آسایش گاوها در مرکز توجه قرار داشته باشند.
مقابله با گرما در جایگاه نگهداری گاوها
شاید ما در بسیاری از نقاط کشور در تابستان احساس گرما نکنیم اما گاوها سرما و خنکی را دوست دارند. هنگامی که شاخص رطوبت-دما (THI) به 68 می رسد، مصرف خوراک، زمان دراز کشیدن و تولید گاوها ممکن است کاهش یابد. برای محدود کردن اثرات تنش گرمایی در جایگاه نگهداری گاوها 3 عامل کلیدی باید در نظر گرفته شود: سایه، هوا و آب.
تأمین سایه می تواند مهم ترین راهکار کاهش گرما در جایگاه نگهداری باشد زیرا گاوها را از تابش مستقیم آفتاب دور نگه می دارد. بهاربندهای شرقی-غربی از نظر کاهش تابش مستقیم خورشید بهترین هستند. سایه بان های پارچه ای نیز سودمند هستند. حتی برای دام هایی که به مرتع می روند می توان سایه بان برای آبشخور و آخور ساخت. تحقیقات نشان داده که پنل های خورشیدی می توانند سایه فراوانی ایجاد کنند.
ایجاد جریان هوای خنک مستلزم تبادل و سرعت هوای مؤثر می باشد. تبادل هوای کافی از طریق سیستم های تهویه مکانیکی و طبیعی امکان پذیر است. اگر فن ها در ارتفاع 2.13 متری از استال با زاویه 15 تا 20 درجه نصب شوند، سرعت جریان هوا را به بهترین نحو بهبود می دهند. به دلیل اینکه گاوها بیشترین زمان خود را برای دراز کشیدن صرف می کنند، قرار دادن فن ها بالای استال ها باید در اولویت باشد. مه پاش ها و آب پاش ها هنگامی که در ترکیب با فن ها استفاده می شوند در تسهیل خنک سازی تفاوت چشمگیری ایجاد می کنند.
در نهایت در طراحی جایگاه نگهداری گاوها از دسترس بودن آب شرب تازه در تمامی زمان ها اطمینان حاصل کنید زیرا به گاوها در خنک سازی کمک می کند. یک گاو دوشا در روز بین 75 تا 150 لیتر آب می نوشد.