تاریخچه گوسفند نژاد لاکن
گوسفند نژاد لاکن جزو گوسفندان شیری بوده و در حال حاضر حدود 800000 راس میش از این نژاد در فرانسه وجود دارد. گرچه تا همین اواخر تولید شیر جزو ویژگی های اصلی این نژاد تلقی نمی شد، اما اکنون می توان این نژاد را به عنوان گوسفند شیرده برای مدت طولانی استفاده کرد. در گذشته تولید متوسط گوسفندان لاکن حدود 70 لیتر شیر به ازای هر میش در سال بوده و در دهه 1990 به 280 لیتر شیر به ازای هر میش در سال رسیده است.
امروزه گوسفندان این نژاد به دلیل انجام برنامه های گسترده انتخاب ژنتیکی توسط سازمانهای دولتی فرانسه، جزو نژادهای شیری مطلوب در جهان به شمار می رود. بخشی از این برنامه های گسترده شامل انجام تلقیح مصنوعی چندین میلیون میش طی سالهای متمادی می شود.
ویژگی های گوسفند نژاد لاکن
این نژاد دارای جثه متوسط می باشد. پشم گوسفند لاکن نژاد سفید و کوتاه است و کوچک بودن سم در این نژاد به حرکت آنها در بخش های سنگلاخ کمک می کند. از دیگر خصوصیات ظاهری می توان به سر کشیده و عدم وجود شاخ در میش و قوچ نژاد لاکن اشاره کرد. متوسط وزن زنده این نژاد در میش های بالغ 70 کیلوگرم و در قوچ های بالغ 100 کیلوگرم است. گوسفندان نژاد لاکن نسبت به شرایط سخت، مقاوم و سازگار هستند. این نژاد برای پرورش گوسفند در مناطق سنگلاخ نیز مناسب می باشد. گوسفندان لاکن قادر به تحمل تغییرات شدید دما در فصول مختلف سال می باشند و به دلیل توانایی مطلوب در چرا کردن، می توانند خود را به راحتی با شرایط محیطی مختلف تطبیق دهند.
در حال حاضر این نژاد به صورت اختصاصی برای تولید شیر پرورش می یابد و میش نژاد لاکن از سلامت پستان و مقاومت مطلوبی در برابر بیماری ها برخوردار است. خلق و خوی آرام این نژاد موجب سهولت در پرورش آنها می گردد.
بره زایی میش نژاد لاکن معمولا یک بار در سال و اغلب به صورت متمرکز در اواخر پاییز انجام می شود. از شیرگیری در این بره ها معمولا 5 هفته بعد از تولد صورت می گیرد و پس از آن شیردوشی میش ها آغاز می شود.
شیر این نژاد معمولا به عنوان شیر سالم و کامل با میزان چربی و پروتئین بالا و عطر و طعمی مطلوب توصیف می شود. بنابراین شیر این نژاد برای تهیه انواع پنیر مناسب می باشد.
ویژگی ژنتیکی گوسفند نژاد لاکن
در گذشته طی مدت طولانی انتخاب ژنتیکی در این نژاد صرفا به منظور افزایش میزان تولید شیر صورت گرفته است. اما امروزه انتخاب های ژنتیکی در جهت بهبود معیارهای دیگر مانند کیفیت شیر، صفات عملکردی (توانایی غدد پستانی) و کاهش تعداد سلول های سوماتیک در شیر نیز انجام می شود.
از سال 1990 برنامه انتخاب ژنتیکی موجب پیشرفت و افزایش سالانه 5 لیتر تولید شیر، 0.19 گرم چربی و 0.17 گرم پروتئین در هر لیتر شیر شده است.