از شیرگیری بره و بزغاله در پرورش گوسفند
از شیرگیری بره و بزغاله زمانی اتفاق می افتد که شیر از جیره غذایی پستاندار جوان حذف شود. این اتفاق معمولا همزمان با جدا شدن حیوان از مادرش رخ می دهد. سن شیرگیری در گوسفندها و بزها متفاوت است و این زمان از ۱۴ روزگی تا زمان از شیرگیری طبیعی که ۴ ماهگی است، متغیر است.
از شیرگیری بره زمانی اتفاق می افتد که شیر از جیره غذایی پستاندار جوان حذف شود. این اتفاق معمولا همزمان با جدا شدن حیوان از مادرش رخ می دهد. سن شیرگیری در گوسفندان و بزها متفاوت است و این زمان از ۱۴ روزگی تا زمان از شیرگیری طبیعی که ۴ ماهگی است، متغیر است. از شیرگیری زود هنگام بره ها در ۱۴ روزگی در ۲۸ روزگی می تواند انجام شود. از شیرگیری زودهنگام معمولا پیش از ۹۰ روزگی و به صورت رایج در ۶۰ روزگی انجام می شود. از شیرگیری دیر هنگام پس از این بازه زمانی انجام می شود.
از شیرگیری بر اساس وزن بره ها:
بهتر است از شیرگیری بزغاله ها و بره ها بر اساس وزن صورت گیرد. به صورت کلی توصیه می شود تا زمانی که بره ها و بزغاله ها به ۲.۵ تا ۳ برابر وزن تولد خود نرسیده اند، از شیر گیری انجام نشود. بره ها و بزغاله هایی که به صورت دستی پرورش می یابند بهتر است برای از شیرگیری حداقل ۹ تا ۱۱ کیلوگرم وزن داشته باشند. اگر بره ها توسط مادر خود پرورش می یابند، برای از شیرگیری باید وزنی حداقل ۱۸ تا ۲۲ کیلوگرم وزن داشته باشند.
مصرف کافی خوراک خشک (استارتر بره و بزغاله) اهمیت بیشتری نسبت به وزن بره ها دارد، زیرا بره ها باید بتوانند با مصرف مقدار کافی خوراک، بدون مصرف شیر، نیاز نگهداری و رشد خود را تامین کنند. میزان مصرف خوراک در زمان از شیر گیری باید حداقل ۱ درصد از وزن بدن بره ها و بزغاله ها باشد. تغذیه خزشی بخشی از برنامه های از شیرگیری زودهنگام است. عوامل زیادی از جمله سن، فصل تولد، مشکلات انگلی، خطر شکار شدن، بازار، کارگر، امکانات و منابع علوفه ای بر سن از شیرگیری تاثیرگذار است. نکات منفی و مثبت بسیاری در سنین مختلف از شیرگیری وجود دارد.
از شیرگیری زودهنگام:
ازشیرگیری زودهنگام، استرس شیردهی را در میش های دارای تولید بالا و میش هایی که به دلیل سن و یا وضعیت جسمی دچار استرس هستند، کاهش می دهد. از نظر اقتصادی، تغذیه بره ها و بزغاله ها از خوراک مادرشان و یا استارتر، ارزانتر است. حیوانات جوان نسبت به حیوانات بالغ، دارای ضریب تبدیل غذایی بهتری هستند.
از طرف دیگر، از شیرگیری زودهنگام باعث ایجاد استرس در میش ها و بره های آنها می شود. خطر ابتلا به ورم پستان در شیرگیری زود هنگام بیشتر است زیرا میش ها هنوز مقدار قابل توجهی شیر تولید می کنند. برای اجرای برنامه از شیرگیری زودهنگام به مراتع و آغل های بیشتر و مدیریت بالاتر نیاز است. از شیرگیری زودهنگام عموما با فصل زمستان و شروع بره زایی، مرتبط است. بعد از شیرگیری، جیره غذایی بره ها و برغاله ها باید همراه با کنسانتره و علوفه باشد. این روش اغلب در بره های نژادهای سنگین که دارای پتانسیل ژنتیکی بالایی برای رشد هستند، مناسب است. این روش با سیستمهای تولیدی خاص مرتبط است. در دامداری هایی که گوسفندان شیری دارند، در سن ۳۰ تا ۳۵ روزگی از شیرگیری انجام می شود. بره و بزغاله هایی که به صورت دستی پرورش می یابند، معمولا در سنین ۶ تا ۸ هفتگی از شیر گرفته می شوند.
از شیرگیری دیر هنگام
از شیرگیری دیر هنگام طبیعی تر است و برای بره ها و بزغاله ها استرس کمتری ایجاد می کند. در این روش خطر ابتلا به ورم پستان نیز کاهش می یابد. این روش به پرورش دهندگان اجازه می دهد تا برای تغذیه بره ها و بزغاله ها از علوفه موجود استفاده کنند. استفاده از مراتع اغلب مقرون به صرفه تر از تغذیه با یونجه و کنسانتره است. در این روش به دلیل آنکه می توان بره ها و میش ها را مدت زمان بیشتری در یک جایگاه نگهداری کرد، مدیریت آسانتر است. از طرف دیگر بره هایی که دیر از شیر گرفته می شوند، احتمال ابتلا به انگل ها در آنها بیشتر است. گرمای تابستان ممکن است افزایش وزن را محدود کند و بره ها و بزغاله ها باید بر سر منابع علوفه با میش ها و بزهای ماده رقابت کنند. بسته به گونه، نژاد و سن ازشیرگیری، ممکن است لازم باشد بره ها و بزغاله ها عقیم و یا حذف شوند.
از شیرگیری دیر هنگام اغلب با بره زایی دیر هنگام، بره زایی در فصل بهار یا بره زایی در مرتع، مرتبط است. در این روش، جیره بره ها و بزغاله ها به مرتع محدود می شود. در این روش کمتر از تغذیه خزشی استفاده می شود، هرچند تغذیه خزشی یک روش توصیه شده است. از شیرگیری دیر هنگام احتمالا برای نژادهایی که باروری کمی دارند و نژادهایی که پتانسیل پایینی برای رشد دارند، مناسب تر است.
استرس از شیرگیری:
صرف نظر از سن از شیرگیری، باید تلاش شود در این شرایط استرس کاهش یابد. تغذیه خزشی باعث کاهش استرس از شیرگیری زودهنگام می شود. میش ها باید از بره ها جدا شوند. بره ها و بزغاله ها باید در محیطی آشنا و در گروه بندی های پیش از شیرگیری باقی بمانند.
جیره غذایی بره ها و بزغاله ها نباید دو هفته پیش از شیرگیری تغییر کند. واکسیناسیون و سایر برنامه های مدیریتی نیز باید حداقل دو هفته پیش از شیرگیری اجرا شوند. بره ها و بزغاله هایی که تازه از شیرگرفته شده اند احتمال بروز کوکسیدیوز بالاتری دارند. کوکسیدیواستات ها باید بعد ازشیرگیری در خوراک، مواد معدنی یا آب مصرفی تجویز شود. بره هایی که زود از شیرگرفته می شوند باید واکسن آنتروتوکسمی و کزاز را پیش از شیرگیری دریافت کنند دومین تزریق واکسن باید ۴ هفته پس از اولین تزریق انجام شود.
برای جلوگیری از ورم پستان در میش ها در برنامه از شیرگیری زودهنگام، باید خوراک با کیفیت بالا از جیره غذایی آنها کاهش یابد. در زمان از شیرگیری نیز باید میش ها با علوفه با کیفیت پایین تغذیه شوند. برخی از پرورش دهندگان برای کاهش تولید در این بازه زمانی، مصرف آب را محدود می کنند.
تحت هیچ شرایطی نباید میش ها و برهای ماده که تازه خشک شده اند، در مراتع سرسبز چرا کنند. میش ها و بزهای ماده ای که تولید ضعیفی دارند باید بعد از شیرگیری از گله خارج شوند. این کار ممکن است وضعیت بدنی آنها را پیش از فروش بهبود بخشد.
برای کسب نتیجه مطلوب در پرورش گوسفند و بز استفاده از محصولات زیر توصیه می شود
کنسانتره عمومی گوسفند و بز دستچین
کنسانتره عمومی گوسفند و بز دستچین در این گروهها قابل استفاده است: ۱) گله میش و بز ماده که دوره زایش و شیردهی را پشت سر گذاشته اند، ۲) بره ماده در حال رشد، ۳) بز و میش آبستن سبک، ۴) قوچ و بز نر داشتی، ۵) بره قوچی و بز نر مولد در حال رشد، ۶) دامداریهای مناطق روستایی که گله های آنها مختلط بوده و امکان جداسازی گوسفند و بز نر و ماده از یکدیگر و تغذیه جداگانه آنها وجود ندارد.
توضیح بیشتر
کنسانتره گوسفند و بز پرواری دستچین
کنسانتره گوسفند و بز پرواری دستچین غذایی کامل برای تغذیه و پرواربندی گوسفند و بز طی یک دوره ۹۰ تا ۱۰۰ روزه است که با ترکیب علم و تجربه طولانی کارشناسان مجتمع دستچین طراحی و تولید می گردد.
توضیح بیشتر
کنسانتره بز و میش آبستن سنگین دستچین
کنسانتره میش و بز آبستن سنگین دستچین برای تغذیه میش در اواخر دوره آبستنی طراحی و تولید شده است. جنین موجود در رحم میش مادر در اواخر دوره آبستنی که اصطلاحا دوره آبستنی سنگین (۳۰ روز آخر آبستنی) نامیده می شود به طور قابل توجهی با افزایش رشد روبرو شده و هرچه به زمان زایش نزدیکتر می شود وزن جنین هم بطور چشمگیری افزایش می یابد. در این دوره میش مادر علاوه بر تامین انرژی مورد نیاز خود باید بتواند انرژی و پروتئین مورد نیاز جنین را برای تبدیل شدن به بره یا یره های سالم تامین نماید.
توضیح بیشتر
کنسانتره گوسفند شیرده و کنسانتره بز شیرده
کنسانتره میش و بز شیرده دستچین به منظور تامین نیاز غذایی میش و بز در دوره پس از زایش طراحی و تولید شده است. بره و بزغاله بعد از تولد نیاز به شیر مادر دارند که معمولا این دوره ۳ ماه به درازا می کشد. متناسب با رشد و افزایش وزن، نیاز بره و بزغاله به شیر هم افزایش می یابد. در این دوره میش یا بز مادر به غذای قویتری نیاز دارند تا بتواند شیر بیشتری تولید کرده و نیاز روزافزون بره و بزغاله به شیر بیشتر را پاسخگو باشند.
توضیح بیشتر
کنسانتره فلاشینگ دستچین مخصوص زمان جفت گیری میش و بز ماده
کنسانتره فلاشینگ دستچین مخصوص تغذیه میش ها، بز های ماده، قوچ و بز نر در زمان جفتگیری طراحی و تولید شده تا بتواند سبب بهبود باروری و افزایش دوقلوزایی گردد زیرا تعداد بره های تولیدی در هر سال از مهمترین عوامل سود دهی به شمار می رود و نگهداری میش های قصر و غیرآبستن هزینه بالایی را به گله داران تحمیل می کند. استفاده از این کنسانتره سبب تحریک تخمدان ها و تخمک اندازی بیشتر، افزایش میل جنسی و ظهور علائم فحلی، تقویت رحم و اندامهای جنسی، افزایش میل جنسی و منی قوچ و در نهایت افزایش بره زایی، دوقلوزایی و چندقلوزایی خواهدشد.
توضیح بیشتر
کنسانتره استارتر بره و بزغاله دستچین
کنسانتره استارتر بره و بزغاله دستچین علاوه بر شیر مادر، بهترین گزینه واحدهای پرورشی برای تغذیه بره و بزغاله از یک هفتگی تا زمان از شیرگیری است. استارتر حاوی انرژی و پروتئین بالا، مواد معدنی و ویتامینهای کافی بوده و تکمیل کننده شیر مصرفی بره ها جهت رشد و سلامت مطلوب آنها است. علاوه بر این استارتر می تواند باعث کاهش تلفات و افزایش ماندگاری بره ها و بزغاله های چند قلو شود.
توضیح بیشتر
