[rt_quote]
دامپزشکی گاو 3 و پرسش و پاسخهایی در رابطه باگوساله زودرس ، تغذیه پروبیوتیک ها به گوساله ، رابطه کیفیت آغوز و واکسیناسیون گله
[/rt_quote]
- یک مورد گوساله ماده دوقلو داشتیم که سه هفته زودتر به دنیا آمدند. آنها به نظر بالغ می رسند ولیکن نمی دانیم چه مشکلاتی برای یک گوساله زودرس می تواند وجود داشته باشد و آیا آنها پس از زنده ماندن می توانند جایگزین خوبی در گله باشند؟
تولد زودرس گوساله های دوقلو غیرعادی نیست. ولی تولد زودرس سه هفته ای معمولی نیست و شاخص بقای چنین دوقلوهایی کمتر می شود. شاید بزرگترین چالش آنها در چند روز اول، جواب این سئوال باشد که آیا ریه های آنها بلوغ کامل را به دست آورده است؟ آیا ماده سورفاکتانت ترشح شده تا بتواند در محیط بیرون رحم تنفس کند؟ در طی آبستنی، گوساله اکسیژن را از طریق جفت از مادر دریافت می کند ولی وقتی به دنیا می آید ریه ها باید تأمین اکسیژن را بر عهده بگیرند. در اواخر آبستنی، ریه های جنین یک لایه نازک تولید می کند که سورفاکتانت نام دارد و وظیفه آن ممانعت از اتساع بیش از حد ریه هاست و به گوساله های تازه به دنیا آمده این امکان را می دهد تا ریه های آنها به شکل مناسبی دم و بازدم کنند. ممکن است گوساله های زودرس میزان کافی سورفاکتانت در ریه ها نداشته باشند و نتوانند به خوبی تنفس کنند.
اگرچه مواردی که اصلاً سورفاکتانت وجود نداشته باشد به ندرت روی می دهد، اغلب در گوساله زودرس سورفاکتانت به میزان کافی تولید نشده است و برای چند روز اول به نظر خوب می رسند و زمانی که این مقدار محدود سورفاکتانت از بین رفت دچار مشکل می شوند. برخی دیگر نیز روند خوبی نخواهند داشت زیرا ریه های زودرس پنومونی ثانویه می گیرند. هیچ روش مقرون به صرفه ای برای جبران یا تجویز سورفاکتانت در گوساله های در معرض خطر در شرایط مزرعه ای وجود ندارد. اگرچه برخی بیمارستان های مرجع با هزینه های زیاد در گوساله های بسیار ارزشمند این کار را کرده اند.
مشکل اساسی دیگر گوساله زودرس به خاطر جذب آغوز و عملکرد ایمنی گوساله است. نه تنها سامانه ایمنی گوساله های زودرس تکامل نیافته است بلکه به خاطر اینکه ظرفیت جذب روده آنها تکامل نیافته است نمی توانند ایمونوگلوبولین ها را به خوبی جذب کنند. با لحاظ تمام این موارد، آنگاه حساسیت به بیماری های عفونی زیاد می شود و احتمال عفونت عمومی بسیار بیشتر می شود.
بنابراین بسیار مهم است که حجم مناسبی از آغوز مصرف شود (10 درصد وزن بدن در 6 ساعت اول). ولیکن باید با آزمایش خون اطمینان حاصل کرد که میزان کافی ایمونوگلوبولین جذب شده است. می توان این آزمایش را توسط دامپزشک خود با گرفتن نمونه، 24 تا 48 ساعت پس از تولد انجام داد.
گوساله هایی که سه هفته زودتر به دنیا می آیند بسیار در معرض خطر هستند و مراقبت های دامپزشکی شدیدی نیاز دارند که شامل تجویز سرم دکستروز، آنتی بیوتیک ها و سایر درمان های گران دیگر می باشد. بسیاری نیز گوساله هایی داشتند که با توجه به تولد زودرس چند هفته ای زنده مانده اند و نباید نسبت به زنده ماندن این گوساله ها ناامید باشید. این گوساله ها باید چند هفته اول را بدون مشکلات تنفسی و گوارشی مزمن به سلامت بگذرانند و هیچ دلیلی وجود ندارد که نتوانند تلیسه های جایگزین خوبی باشند.
- چندی پیش مقاله ای در باره تغذیه پروبیوتیک ها به گوساله های نوزاد دیدم که پیشنهاد می کرد پروبیوتیک ها را به گوساله ها در 24 ساعت اول زندگی که آغوز می خورند، ندهیم. ما به گوساله های تازه به دنیا آمده خود یک پروبیوتیک می دهیم و راهنمای استفاده از آن می گوید که بلافاصله پس از تولد از آن استفاده کنیم. چه باید بکنیم؟
نظریه تغذیه پروبیوتیک ها از زمان تولد تا از شیرگیری بر پایه این فرضیه استوار است که حضور جمعیت گوناگون و طبیعی باکتری ها برای سامانه ایمنی روده گوساله ضروری هستند. رشد طبیعی باکتری های روده در شرایط تنش با رقابت با دیگر باکتری های عامل بیماری که گوساله در معرض آنها قرار می گیرد، با آنتی بیوتیک های موجود در غذا یا آنتی بیوتیک هایی که به گوساله های مریض تجویز می شوند، ممکن است مختل شود.
زمانی که جمعیت طبیعی باکتری های روده آسیب می بیند، گوساله های شما ممکن است از سلامت مناسب برخوردار نباشند یا رشد خوبی نداشته باشند.
پروبیوتیک ها معمولاً ارزان بوده و آثار سؤ یا مضر ندارند. آنها زمانی که به صورت منظم تغذیه شوند می توانند به نگهداری جمعیت طبیعی باکتریایی روده کمک کنند و بعلاوه می توانند بهبود ظاهر و سلامت گوساله را به همراه داشته باشند.
با وجود افزودنی ها و محصولات فراوان و درمان های طراحی شده جهت ایجاد سلامت در گوساله ها انتظاراتی که وجود دارد از نتایج واقعی به دست آمده پیشی می گیرد. تغذیه پروبیوتیک ها نمی تواند بر مدیریت نامناسب، محیطی که در آن برخورد زیادی با عوامل بیماری زا وجود دارد یا گوساله ای که با عدم دریافت آغوز کافی یا سایر مواد مغذی یا مشکلات ناشی از بار اضافی واکسن ها مواجه بوده غلبه کند. محصول پروبیوتیک شما باید دزُ کافی از باکتری های زنده از جنس لاکتوباسیلوس که به طور طبیعی در روده گوساله ها وجود دارد را داشته باشد. با اینکه برچسب پروبیوتیک نشان می دهد که چه عامل باکتریایی در محصول وجود دارد، اما هیچ ضمانتی نمی دهد که چند درصد از جمعیت باکتریایی زنده هستند، چگونه ارگانیسم در شیر، جایگزین شونده شیر، یا در طی عبور از معده (شیردان) گوساله بقاء خواهد داشت.
پروبیوتیکی را انتخاب کنید که محصول یک شرکت معتبر باشد که تحقیقاتی را در گوساله ها در زمینه اثر تغذیه پروبیوتیک بر سلامتی یا وضعیت کلی آنها انجام داده باشد. نگهداری و حمل و نقل پروبیوتیک بسیار مهم است، خصوصاً پس از آنکه بسته بندی آن باز شود.
اگر شما در شیر یا جایگزین شیری که استفاده می کنید، آنتی بیوتیک دارید، پروبیوتیک را در آن ماده استفاده نکنید. اگر یک گوساله را با انتی بیوتیک درمان می کنید، پروبیوتیک را تا پایان برنامه درمانی برای آن گوساله استفاده نکنید.
ما تغذیه پروبیوتیک در گوساله های نوزاد همراه با آغوز را توصیه نمی کنیم. شواهد فراوانی وجود دارد که جذب آنتی بادی های آغوز آلوده به باکتری (بیش از cfu/ml 100،000) به اندازه جذب آنتی بادی در آغوز تمیز نیست.
پروبیوتیک ها حاوی باکتری های مضر نیستند، اما باکتری های زنده در یک محصول خوب در شمارش میکروبی پلت استاندارد در آغوز محاسبه خواهند شد. بنابراین از تغذیه گوساله ها با پروبیوتیک تا زمانی که از آغوز تغذیه می کنند خودداری کنید.
- کیفیت آغوز را با یک آغوزسنج آزمایش کردیم و متوجه شدیم که تعداد اندکی از گاوهای ما در این آزمایش خوب هستند. به ما گفته شده که کیفیت آغوز، پائین است. زیرا کار خوبی در زمینه واکسیناسیون انجام نمی دهیم. آیا بهبود وضعیت واکسیناسیون گله، سبب بهبود کیفیت آغوز خواهد شد؟
وابستگی سلامت گوساله به ساخته شدن، جمع آوری، نگهداری و تغذیه آغوز، سرم گوساله یا هر دوی آنها برای تعیین سطح درست آنتی بادی یا ایمنوگلوبولین به صورت معمول درآمده است. با اینکه آزمایشات به طور معمول بر ارزیابی ایمنوگلوبولین ها به دلیل آسانی آزمایش آنها استوار شده، ترکیبات دیگر آغوز مانند سلول هایی که از گاو وارد آغوز می شوند وجود دارند که مهم هستند ولی، اندازه گیری آنها سخت است.
در آزمایشات داخل دامداری برای کیفیت آغوز باید به طور صحیح تعیین کرد که آیا 3 یا 4 لیتر آغوز که در اولین نوبت تغذیه به گوساله می دهیم، 150 تا 200 گرم ایمنوگلوبولین G(lgG) را به گوساله می رساند و بعلاوه باید به درستی آغوزهایی را کمتر از 50 گرم در لیتر ایمنوگلوبولین دارند را مشخص نمود. آغوزسنج باید در محدوده درجه حرارت خاصی به کار رود زیرا ممکن است سبب تخمین بیش از حد غلظت ایمنوگلوبولین در آغوز شود. بعلاوه آغوزسنجی که کمتر از 50 گرم ایمنوگلوبولین در لیتر را به درستی نشان بدهد، آغوزی را که میزان کافی ایمنوگلوبولین به گوسالۀ دریافت کننده نمی رساند، از گردونه خارج می کند.
مشکلات آغوز با کیفیت پائین تنها به دامداری شما منحصر نمی گردد. مطالعات انجام شده در مورد کیفیت آغوز نشان داده است که 60 درصد نمونه های آغوز کیفیت مناسب ندارند و سطح مدیریت گله، تغذیه، محیط یا عوامل سلامتی در این نتایج مؤثر هستند.
در تجربیات ما، سه عامل (به تنهایی یا در ترکیب با هم) نتایج پائین آزمایشات شما را توجیه می کنند. اول، مکیدن گوساله ها قبل از جمع آوری آغوز است. برخی گوساله ها در طی 30 دقیقه پس از تولد آغوز دریافت می کنند. بیشتر آنها هنگامی آغوز دریافت می کنند که دو ساعت از تولد آنها گذشته است. دوم، مدت زمان بین تولد و جمع آوری آغوز بیش از 2 ساعت است. ساخته شدن آغوز با تولد گوساله متوقف می شود. در این زمان با ورود شیر جدید به پستان ها غلظت ایمنوگلوبولین کاهش می یابد. سوم، شما یک گله پرتولید دارید. ما قویاً مرور برنامه واکسیناسیون گله و افزودن واکسن های پیشگیری از اسهال و سایر واکسن ها در زمان مناسب برای تولید آغوز را توصیه می کنیم.
تمام واکسن ها در توانایی ایجاد سطح بالایی از ایمنی در آغوز یکسان نیستند. بنابراین با دامپزشک گله جهت انتخاب و زمان استفاده از واکسن مشورت کنید. یک برنامه واکسیناسیون خوب سطح آنتی بادی و جمعیت سلول های ایمنی را در آغوز افزایش می دهد اما اثرات آن قابل ارزیابی به صورت گرم در لیتر ایمنوگلوبولین آغوز نمی باشد.
