مشخص شده است که فهرست اثرات منفی تنش گرمایی بر گاوهای خشک طولانی تر از فهرست گاوهای شیرده می باشد، که احتمالاً رفع این مشکل هم کمی پرهزینه تر نیز می باشد.
رئیس بخش علوم دامی دانشگاه فلوریدای آمریکا محققی است که سال ها به بررسی تنش گرمایی پرداخته است. گاوداری های ایالت او بیشترین روزهای تنش گرمایی در آمریکا را دارند و این مسئله تأثیر عمیقی بر درآمد آنها می گذارد.
نتیجه یافته ها در مورد تنش گرمایی نشان می دهد که چرا گاوهای همه مناطق از خنک سازی سود می برند. این محقق در گفته های خود دو گروه از دام ها را مورد خطاب قرار داد و بر اثرات منفی تنش گرمایی تأکید کرد. یکی از گروه ها، گاوهای خشک و گروه دیگر، گوساله های متولد نشده بودند. اگر بگوئیم که اثرات منفی بر سلامت و عملکرد، بسیار چشمگیر است مبالغه نکرده ایم.
خنک کردن گاو خشک معادل مصرف خوراک دام بیشتر است
ما به طور واضح می دانیم چه اتفاقی برای گاوهای دوشا رخ می دهد، اگر تحت تنش گرمایی قرار بگیرند. اولین موردی که مشاهده می کنیم مصرف ماده خشک است و همچنین کاهش تولید شیر و بروز سازگاری های متابولیسمی در جهت خلاص شدن از گرمای اضافی.
گاوها بیشتر از حد انتظار ما نسبت به کاهش ماده خشک، کاهش میزان شیر داشتند. روند بهبود دام ها به مدت زمانی که آنها تحت تنش گرمایی قرار می گیرند بستگی دارد و هرچه مدت زمان تنش گرمایی طولانی تر باشد، روند بهبود کمتر پیش می رود.
سئوال این است که چه اتفاقی برای گاوهای خشک رخ می دهد؟
طی تنش گرمایی گاو خشک با چه مشکلاتی روبرو است؟ اولین و مهم ترین مسئله این است که خنک نکردن گاو خشک، حتی اگر در طی دوره شیردهی و بلافاصله بعد از زایمان خنک شوند، باعث کاهش تولید شیر در دوره بعدی شیردهی می شود. گاوهایی که در طی دوره خشکی تحت تنش بودند از ابتدای شیردهی تا انتها، کاهش چشمگیری در تولید شیر داشتند.
ما در مورد ۳.۶ تا ۴.۵ کیلوگرم شیر بیشتر این گاوها در مقابل دام هایی که در دوره خشکی، تحت تنش گرمایی بودند صحبت می کنیم. باید تأکید کرد که رفتار ما با این گاوها بعد از اینکه زایمان کردند متفاوت نبود. آنها در یک جایگاه مشابه بودند و با یکدیگر خوراک دام مصرف می کردند و همزمان زایمان کردند و غیره و …..
تمامی این اثرات در کل شیردهی باقی می ماند و علت آن به اتفاقاتی مربوط می شود که در طی دوره خشکی برای آنها رخ می دهد.
بروز تنش گرمایی در طی دوره خشکی تأثیر عمیقی در تولید در دوره شیردهی بعدی دارد. علت کاهش شیر گاو های تحت تنش گرمایی این می باشد که سلول های پستانی کمتری در طی دوره خشکی تولید می شوند.
تنش گرمایی همزمان با دوره خشکی گاوها
طی دوره خشکی و همزمان با تنش گرمایی، خنک کردن گاو خشک باعث شد تا سلول های پستانی در کل، به طور معنی داری بیشتر باشد که بیانگر قابلیت بیشتر تولید شیر در نوبت بعدی شیردهی است. همچنین به نظر می رسد که تنش گرمایی، عملکرد ایمنی را کاهش می دهد. طی تحقیق به این موضوع پی برده شد که تکثیر گلبول های سفید خون در دام های تحت تنش، در مقایسه با دام هایی که خنک می شدند کمتر بود. بنابر این خنک کردن گاو ها، وضعیت ایمنی آنها را در طی دوره خشکی نسبت به دام هایی که تحت تنش گرمایی هستند بهبود می دهد. باید اضافه کرد که خنک کردن گاو خشک علاوه بر آنکه تولید شیر را بیشتر می کند، ایمنی ذاتی گاو را نیز افزایش می دهد.
شاید تنش گرمایی بیشترین تأثیر منفی را بر گوساله های آنها داشته باشد. برخی از اثرات تنش گرمایی گوساله ها ممکن است در باقی عمر آنها ماندگار بماند. اولین موردی که محققین دانشگاه فلوریدا ارزیابی کردند این است که گوساله های گاوهای تحت تنش، وزن بدنی کمتری داشتند. رشد گوساله در ماه های آخر آبستنی بیشتر است، بنابراین گوساله هایی که مادر آنها خنک نشده اند روزهای کمتری برای رشد کردن دارند.
این همچنین نشان می دهد که فعالیت های جفت به طور کلی در گاوهای تحت تنش گرمایی ممکن است کاهش یابد و حاکی از این است که نه تنها رشد گوساله کاهش می یابد بلکه رشد پستانی هم کم می شود.
محققین دانشگاه فلوریدا وزن بدنی گوساله ها را تا زمان از شیرگیری بررسی کردند و متوجه شدند که تفاوت ادامه داشت. گوساله های متولد شده از مادرانی که خنک شده بودند در زمان از شیرگیری وزن بدنی بیشتری داشتند. این وزن بیشتر در اثر وزن گیری در دوره تولد تا شیرگیری نبوده، بلکه در واقع ناشی از تفاوت وزن تولد کمتر و ادامه آن تا زمان شیرگیری در گوساله هایی بوده که مادران آنها خنک نشده بودند.
همچنین تعداد گوساله های متولد شده از مادران تحت تنش که گله ها را قبل از ۱۲ ماهگی، معمولاً در اثر بیماری ترک می کردند، بیشتر بود که این باعث شد که تعداد بیشتری تلیسه های متولد شده از مادرانی که خنک شده بودند و در دوره های اول شیردهی زنده می ماندند را داشته باشیم.
