از شیرگیری گوساله
از شیرگیری گوساله ها بر اساس سن ساده ترین کار می باشد و به وزن کردن گوساله ها و ارزیابی تغذیه توسط استارتر گوساله نیاز ندارد، آنچه مسلم است این است که منابع خوراکی مایع مانند جایگزین شیر، شیر ضایعاتی و ترکیب استارتر گوساله از نظر پروتئین و چربی بر زمان از شیرگیری گوساله تأثیر گذارند.
تحقیق جدید نشان داد که برنامه های خوراک دهی سنتی برای برآورده کردن نیازهای گوساله های امروزی در حال تغییر است. گزارش سامانه ملی نظارت سلامت دام (NAHMS) در مورد گاوداری های گاو شیری آمریکا اطلاعات مهمی ارائه داده است. این سامانه در سال 2007 در مورد گوساله ها و تلیسه ها اطلاعات بسیار چشمگیری ارائه داد و تا سال 2014 نیز همین رویه ادامه داشت.
جدول (1) خوراک مایع برای گوساله های قبل از شیرگیری در گاوداری ها
منابع خوراکی مایع متفاوتی برای گوساله های قبل از شیرگیری مورد استفاده قرار می گیرند. طبق جدول (1) به گله های کمتر از 100 رأس، بیشتر جایگزین های شیر حاوی دارو یا بدون دارو خورانده می شد و در صورت عدم مصرف جایگزین شیر، عموماً شیر ضایعاتی پاستوریزه نشده به آنها خورانده می شد. گله های کوچک همانند گله های بزرگ و متوسط نیز ترکیبی از شیر و جایگزین شیر دریافت می کردند. عامل های مؤثر دیگری در نوع مایع مصرفی نقش دارند.
شیر ضایعاتی کافی برای تغذیه تمامی گوساله ها، (نر و ماده)، در گاوداری ها وجود ندارد و ممکن است فقط برای گوساله های ماده شیر کافی وجود داشته باشد. با توجه به میزان شیر ضایعاتی موجود برای گوساله های قبل از شیرگیری ممکن است که جایگزین شیر یا رقیق کننده برای جبران مقدار مایع اضافی که باید به گوساله خورانده شود لازم باشد. کیفیت ترکیب مخلوط شده و خورانده شده مبحثی است که بعداً به آن می پردازیم.
جدول (2) مقدار خوراکی که روزانه به گوساله ها داده می شود (لیتر)
شیوه سنتی خوراندن 2 لیتر شیر یا جایگزین شیر دو بار در روز تغییر کرده است. گاهی اوقات این مقدار به عنوان استاندارد صنعتی محسوب می شده است. با این وجود به بیش از نیمی از گله های کوچک روزانه فقط 3.8 تا 4.7 ایتر شیر یا جایگزین شیر خورانده می شود در حالی که این نسبت برای گله های بزرگ تقریباً به یک سوم کاهش می یابد. یک چهارم دیگر گله ها از هر اندازه روزانه 5.7 تا 6.6 لیتر شیر یا جایگزین شیر و بیش از 50 درصد آنها روزانه مقدار معمول بیش از 3.8 لیتر را دریافت می کردند.
همانطور که مقدار استاندارد جایگزین شیر خورانده شده به گوساله ها در روز 3.8 لیتر بود، نسبت درصد پروتئین به درصد کل چربی جایگزین شیر نیز طبق استاندارد 20.20 بود که این نسبت بر اساس نیازهای تغذیه ای نبود بلکه بر اساس تقاضا در بازار بود. مطالعات انجام شده از 15 سال اخیر تاکنون نشان داده اند که گوساله ها باید مایع بیشتر با محتوای پروتئین بیش از 20 درصد برای جلوگیری از چاقی مفرط دریافت کنند اما هنوز 50 تا 60 درصد از گاوداری های لجوج جایگزین های شیر با محتوای پروتئین بیش از 20 درصد به گوساله ها نمی خورانند. دامنه محتوای پروتئینی برای اهداف تغذیه ای باید بین 25 تا 29 درصد باشد. مقادیر مصرف بالاتر از این در گله های بزرگ تر وجود داشت.
جدول (3) درصد پروتئین موجود در جایگزین شیر
مقدار صحیح چربی را مشخص کنید
با وجود آنکه پروتئین بیشتر برای نرخ رشد بیشتر هنگامی که جایگزین شیر به مقدار بیشتر خورانده می شود لازم است اما در مورد گنجایش چربی ماجرا به این سادگی نیست. بر اساس تقاضای بازار مقدار متداول چربی شیر در جایگزین شیر 20 درصد بود و این درصد بر اساس جدول (4) قابل قبول ترین مقدار می باشد. درصد چربی بالاتر در هوای سردتر می تواند سودمند باشد اما مشکل اینجاست که میزان بالای چربی، مصرف استارتر گوساله ها را محدود می کند.
در مجله Dairy Science نتایج 9 آزمایش انجام شده در تحقیق سال 2016 ایالت پنسیلوانیا به طور خلاصه ذکر شد که بر اساس این نتایج، یک رابطه معکوس بسیار قوی بین مصرف بالاتر ماده خشک شیر یا جایگزین شیر با ماده خشک مصرفی استارتر گوساله ها وجود دارد. این رابطه معکوس تقریباً واریانس در مصرف کنسانتره را توجیه می کند. بنابراین، هر چه که درصد چربی بالاتر باشد و شیر یا جایگزین شیر بالاتری مصرف می شود، در نتیجه مصرف استارتر گوساله ها محدودتر می شود که این به بالاتر رفتن سن از شیرگیری منجر می شود زیرا برای بهبود مصرف استارتر گوساله ها قبل از شیرگیری کامل به زمان نیاز است.
مشکل اینجاست که در صورتی که مصرف استارتر گوساله ها هنگامی که آنها از شیر گرفته شده اند کافی نباشد (روزانه 0.9 کیلوگرم برای یک هفته)، احتمال این وجود دارد که آنها زمین گیر شوند، تحت تنش قرار گیرند و به احتمال بیشتری دچار مشکلات تنفسی شوند.
جدول (4) درصد چربی موچود در جایگزین شیر
گله های کوچکتر هنوز دیرتر از شیر گرفته می شوند
میانگین سن از شیرگیری گوساله در سال 2014، 9 هفته بود در حالی که در سال 2007، 8 هفته بود. میانگین سن از شیرگیری گوساله در بیش از 31 درصد از گاوداری ها بالاتر از 9 هفته و در 35 درصد از گاوداری ها کمتر از 9 هفته بود. میانگین سن از شیرگیری گوساله در گله ها با اندازه های مختلف به جز گله های کمتر از 30 رأس گاو (37.4 درصد تمامی گله ها) تفاوت چندانی نداشت. میانگین سن از شیرگیری گوساله در این گله های کوچک 13 هفته یا بیشتر بود. دیگر سن های از شیرگیری چشمگیر در سال 2014، 7 هفته در 18 درصد از گاوداری ها و 13 هفته یا بیشتر در 19 درصد از گاوداری بود.
عوامل مهمی که گاوداری ها بر اساس آنها تلیسه ها را از شیر می گیرند، عبارتند از:
- 2 درصد هنگامی که گوساله ها به سن از شیرگیری هدف می رسند.
- 6 درصد هنگامی که گوساله ها به وزن از شیرگیری هدف می رسند.
- 5 درصد هنگامی که گوساله ها حداقل 0.9 کیلوگرم کنسانتره استارتر گوساله را به مدت 3 روز متوالی مصرف می کنند.
- 4 درصد آنها صادقانه اعتراف کردند که گوساله ها زمانی از شیر گرفته می شوند که برای گوساله های قبل از شیرگیری به فضا نیاز داشته باشیم. این داده ها دو سئوال را در ذهن ایجاد کرد:
- چه تعداد از گاوداری ها گوساله ها را در زمان از شیرگیری وزن می کنند!
- چه تعداد از گاودارها میزان استارتر گوساله مصرف شده در روز را وزن می کنند؟
از شیرگیری گوساله بر اساس سن ساده ترین کار می باشد و به وزن کردن گوساله ها و ارزیابی تغذیه استارتر گوساله ها نیاز ندارد.
درصد پروتئین، یکی دیگر از اطلاعات مربوط به به استارتر گوساله ها می باشد که باید روشن باشد. درصد پروتئین Asfed در استارتر گوساله گاوداری های آمریکا و دیگر کشورها 20 تا 24 درصد بود. میانگین درصد پروتئین Asfed در یکی از تحقیقات که در USDA APHIS ارائه شد 20 درصد بود.
اگر شما از مدل گوساله های شیری NRC2001 استفاده می کنید و داده های معقول مصرف شیر یا جایگزین شیر و کنسانتره استارتر گوساله را وارد کنید، 18 درصد پروتئین ماده خشک (حدود 16 درصد Asfed) نیازهای پروتئینی گوساله ها را تأمین می کند. ما سخت در تلاش هستیم که درصد پروتئین در جیره گاوهای دوشا را به منظور کاهش هدر روی نیتروژن و هزینه های خوراک کاهش دهیم در حالی که عملکرد آنها نیز حفظ شود، بنابراین چرا در میزان پروتئین کنسانتره گوساله ها مسیر متفاوتی را طی کنیم؟
