خوراک خوردن گاو را مشاهده و زیر نظر داشته باشید. در بعضی از مواقع، آنالیز خوراک دام و علوفه همراه با تنظیم جیره دام با توجه به مدل تغذیه های پیشرفته، ابزارهایی در جهت بهبود سلامت، عملکرد و سوددهی گله فراهم می کند. با این وجود، گاوها کتاب نمی خوانند یا برنامه را طبق آنچه تنظیم شده دنبال نمی کنند. سلامت و عملکرد گاوها ممکن است نسبت به سطح مطلوب و سودآور عقب باشد.

یکی از باارزش ترین کارها هنگام بازدید از گاوداری این است که در یک مکان مرتفع بایستید و خوراک خوردن گاو ها را مشاهده کنید. رفتار خوراک خوردن گاو ها یک سرنخ مخفی در فرصت های عملکردی و سلامت می باشد. گاوها نسبت به خوراک دام یکنواخت بهتر عمل می کنند و رفتار خوراک خوری آنها نشان دهنده آن می باشد.

در چنین شرایطی، عملکرد پیش بینی شده گاوها در تولید شیر و آنچه در واقع تولید می کنند می توانند به میزان 2.2 تا 4.5 کیلوگرم یا بیشتر به ازای هر گاو متفاوت باشد! این شرایط برای مشاوران تغذیه، مالکان و مدیران گاوداری عاجز کننده می باشد، در نتیجه ما باید فراتر از آنالیز خوراک دام و استفاده از نرم افزار پیش رویم و به سمت تغذیه پژوهشی با استفاده از ابزارهایی نظیر خوراک خوردن گاو ها و مشاهده رفتار و اعمال روزانه گاوها حرکت کنیم.

در مقالات قبلی مربوط به ابزارهای مشاهده ای، به مبحث ابزارهای مشاهده ای خوراک، جیره کاملاً مخلوط (TMR)، بهداشت و نظافت پرداخته شده و یکنواختی ترکیب TMR مورد بررسی قرار گرفت. عوامل مضر تغذیه ای یا انحراف های ایجاد شده از میکسر تا آخور می تواند اثر برنامه تغذیه ای پیش بینی شده و سلامت گله را کاهش دهد.

مراقب آنچه رخ می دهد باشید و خوراک خوردن گاو ها را زیر نظر داشته باشید

یکی از باارزش ترین کارها هنگام بازدید از گاوداری این است که در یک مکان مرتفع بایستید و خوراک خوردن گاو ها را مشاهده کنید. رفتار خوراک خوردن گاو ها یک سرنخ مخفی در فرصت های عملکردی و سلامت می باشد. گاوها نسبت به خوراک دام یکنواخت بهتر عمل می کنند و رفتار خوراک خوری آنها نشان دهنده آن می باشد. 10 تا 15 دقیقه وقت بگذارید و رفتار دام بر سر آخور را مشاهده کنید. آنها باید TMR را به صورت حرکت سر به بالا و پائین و بدون اینکه سر را به چپ و راست حرکت دهند، مصرف کنند. گاوهای با عملکرد بالا و گاوهایی که با حالت پویا و فعال خوراک می خورند، TMR را با حرکت سر به پائین برداشته و با دهان کاملاً پر سر را به طرف بالا حرکت می دهند. جداسازی خوراک گریز ناپذیر است اما تلاش خود را در جهت کاهش این رفتار انجام دهید.

رفتار دام بر سر آخور را مشاهده کنید. آنها باید TMR را به صورت حرکت سر به بالا و پائین و بدون اینکه سر را به چپ و راست حرکت دهند، مصرف کنند.

گاوها منحصر به فرد هستند و دارای ویژگی های مخصوص به خود هستند و معمولاً کمتر از 5 درصد از آنها رفتارهای متفاوتی از خود بروز می دهند. مشاهده رفتار خوراک خوردن گاو ها ارزشمند است اما می تواند فردی باشد و در گاهی از موارد دیدگاه کافی برای درک کامل مصرف و مشکلات TMR ارائه نمی دهد.

مصرف جیره خوراک دام یکنواخت را نیز می توان به طور فردی به واسطه جعبه پن استیت یا آون ماده خشک بررسی کرد. میزان یکنواختی خوراک دام خورده شده در بهاربند را از نظر اندازه ذرات یا میزان ماده خشک بعد از مصرف TMR بازبینی کنید. خوراک دام موجود در الک بالایی و وزن آن (به عنوان درصد کل وزن) و یا میزان ماده خشک را در آون ارزیابی کنید.

در هر دو روش، نمونه گیری کنید و آنها را حداقل در سه دفعه مجزا در طول روز و قبل از این که خوراک روز بعدی ارائه شود، ارزیابی کنید. خوراک موجود در الک بالایی و وزن آن و محتوای ماده خشک TMR باید فقط به میزان 5 درصد یا کمتر نسبت به TMR که در ابتدا ارائه شد، متفاوت باشد. بخش های غربال شده را به منظور ارزیابی عینی کنار یکدیگر قرار دهید. (شکل1)

چنانچه محتوای الک بالایی افزایش یابد (برای مثال از 5 درصد تا 10 درصد)، دام غلات و ذرات ریز شده در جیره را به جای ذرات بزرگتر مصرف می کند. با سپری شدن روز و همچنین هنگامی که گاو ترجیحاً بخش خوشخوراک TMR را می خورد بخش های بلندتر جیره باقی می ماند. این یکی از معمول ترین مواردی است که در گاوداری هایی که می توان جیره خوراک دام یکنواختی را در آن بهبود داد مشاهده می شود. رهکارهایی که برای رفع این نوع جداسازی وجود دارد عبارتند از:

• افزایش تعداد دفعاتی که خوراک دام به سمت جلو هدایت می شود.
• خرد کردن علوفه
• مخلوط کردن خوراک به مدت طولانی تر در جهت کاهش میانگین ذرات باقیمانده در الک بالایی و افزایش آن در الک پائینی (بیشتر یکدست کردن TMR)
• اضافه کردن ترکیبات چسبنده مانند ملاس، آب پنیر یا آب به خوراک دام تا ذرات جیره بهتر به یکدیگر بچسبند.

برای جلوگیری از بروز ناراحتی های شکمبه ای، درست مخلوط شدن TMR را بررسی کنید و مطمئن شوید که جیره خوراک دام طبق آنچه که تنظیم شده، ارائه می گردد. در صورتیکه باقیماندن کمتر از 2 درصد خوراک دام در آخور هدف باشد، مطمئن شوید که گاوها 24 ساعت روز به خوراک دسترسی دارند.

چنانچه محتوای الک بالایی کاهش یابد (برای مثال از 10 درصد به 5 درصد)، گاوها فیبر بلندتر را جستجو و مصرف می کنند. در این مورد، ذرات کوتاه تر جیره در طول روز باقی می ماند. این شرایط ممکن است در اثر دیگر اختلالات تغذیه ای ناشی از اسیدوز تحت بالینی یا ناراحتی های شکمبه ای ایجاد شود.

در برخی از موارد، این شرایط با مصرف افزایش یافته بی کربنات سدیمی توأم می شود که به طور آزاد در آخور در دسترس است. در چنین شرایطی، تنظیم جیره به نوعی صحیح است. اما ارائه و مدیریت خوراک گاو به درستی صورت نگرفته است. برای مثال، TMR ممکن است به مدت کافی مخلوط نشده باشد یا تیغه های میکسر کند شده باشند که در این حالت TMR به صورت لایه لایه های مجزا و ارائه غیریکنواخت خوراک در آخور منجر می شود.

برای جلوگیری از بروز ناراحتی های شکمبه ای، درست مخلوط شدن TMR را بررسی کنید و مطمئن شوید که جیره خوراک دام طبق آنچه که تنظیم شده، ارائه می گردد. در صورتیکه باقیماندن کمتر از 2 درصد خوراک دام در آخور هدف باشد، مطمئن شوید که گاوها 24 ساعت روز به خوراک دسترسی دارند. خالی بودن آخور و گرسنه بودن گاوها باعث می شود که گاوها به سرعت خوراک را ببلعند و در نتیجه به ناراحتی های شکمبه ای مبتلا شوند.

با کمک الک بررسی کنید

گاو شیری به طور میانگین 45 درصد فیبر جیره را هضم می کند. گاوی که TMR حاوی 22.6 کیلوگرم ماده خشک و 30 درصد فیبر مصرف می کند، 3.2 کیلوگرم فیبر را مصرف می کند (و تقریباً 3.6 کیلوگرم فیبر را هضم نمی کند). با این وجود، نوع فیبر می تواند به هضم پذیری کم (1.3 کیلوگرم) یا زیاد (5 کیلوگرم) منجر می شود.

آیا عملکرد گاوها از افزایش هضم پذیری 1.3 یا 5 کیلوگرم بهتر می شود؟ همیشه فیبرهایی وجود دارند که از شکمبه عبور می کنند، اما الک ساده آشپزخانه می تواند به شما در پیش بینی آخرین مرحله تغذیه و شناسایی فرصت ها کمک می کند.

با گروه پرمصرف ترین گاوها آغاز کنید و حداقل از 10 توده مدفوع گاوها حاوی فیبر هضم نشده نمونه گیری کنید. بسیاری از مالکان، مدیران و مشاوران گاوداری ها در طول بهاربند راه می روند و فیبر خوراک دام هضم نشده را ارزیابی می کنند، اما به واسطه شستن فضولات، اطلاعات باارزش بیشتری از مشاهدات خود کسب می کنند. این کار امکان ارزیابی اندازه ذرات هضم نشده توسط گاوهای با عملکرد بالا را فراهم می کند. اندازه فیبر باقیمانده باید مانند اندازه برگ های سوزنی کاج باشد و حاوی مقدار کم یا فاقد ساقه کامل ذرت یا ساقه کاه و هیلاژ باشد. هنگامی که کل فیبر خوراک دام وارد فضولات شود، همانگونه که در شکل(2) مشاهده می کنید، لازم است که انرژی جیره و هضم پذیری فیبر مورد توجه قرار گیرد. برخی اوقات ذرت کامل در فضولات مشاهده می شود. اندازه ذرات ذرت و یا سرعت عبور می تواند به هضم پذیری دانه کمتر از حد ایده آل منجر شود. با مشاور تغذیه دامداری خود مشورت کنید تا بتوانید از این فرصت ها به بهترین نحو استفاده کنید.

گاو شیری به طور میانگین 45 درصد فیبر جیره را هضم می کند. گاوی که TMR حاوی 22.6 کیلوگرم ماده خشک و 30 درصد فیبر مصرف می کند، 3.2 کیلوگرم فیبر را مصرف می کند (و تقریباً 3.6 کیلوگرم فیبر را هضم نمی کند). با این وجود، نوع فیبر می تواند به هضم پذیری کم (1.3 کیلوگرم) یا زیاد (5 کیلوگرم) منجر می شود.

حتی جیره گاوهای شیری که به بهترین نحو تنظیم شده باشند نیز همیشه طبق آنچه پیش بینی شده است عمل نمی کند. گاوهای شیری در اغلب موارد به ما نشان می دهند که در چه زمینه هایی فرصت بهبود وجود دارد، اما ما باید تیزبین باشیم.

اضافه شدن ابزارهایی که هنگام راه رفتن در میان گله و یا مشاهده نیاز به آنها را احساس کرده اید را بررسی کنید. شما ممکن است در طی ارائه TMR، مصرف خوراک دام بر سر آخور یا فیبر TMR و هضم نشاسته فرصت های سودمند بیشتری کسب کنید.