[rt_quote]
جایگاه گاو خشک و گاو انتظار زایش در دوره انتقال باید فضای کافی را برای استراحت و خوردن گاوها فراهم کند زیرا آنها بهترین عملکرد را در محیط غیر رقابتی و غیر متراکم خواهند داشت.
[/rt_quote]
در کنار توجه زیادی که به گله گاو دوشا می کنید، فراموش نکنید که در جایگاه گاو خشک فضای کافی برای استراحت و خوردن نیز فراهم نمائید. نتایج آزمایشات تحقیقی طی چند سال اخیر، اثرات بالقوه تراکم روی سلامتی، سودآوری و رفتار گاوهای شیرده را آشکار کرده اند. اخیرا، گاوهای خشک در ابتدای دوره خشکی و در دوره انتظار زایش مورد توجه قرار گرفته اند و شواهد اولیه حاکی از این است که تراکم، روی این گروه ها نیز اثرات منفی دارد. هنوز ابهاماتی وجود دارد ولی بر آنچه که فکر می کنیم وجود دارد، تمرکز می کنیم.
در کنار توجه زیادی که به گله گاو دوشا می کنید، فراموش نکنید که در جایگاه گاو خشک فضای کافی برای استراحت و خوردن خوراک دام نیز فراهم نمائید.
در جایگاه گاو خشک ، ابعاد فضاهای مورد نیاز اعداد ثابتی نیستند
فضای آخور گاو خشک باید چقدر باشد؟ ورود سربندهای 75 سانتیمتری، این عدد را کمی تغییر داده است. با سربندهای 60 سانتیمتری، توصیه این بود که تراکم در حد 85 درصد حفظ شود تا مصرف ماده خشک کاهش پیدا نکند. با ارائه سربندهای پهن تر، یک جابه جایی صورت گرفته است. استاندارد فعلی کانادا، توصیه می کند که 75 سانتیمتر فضای آخور به ازای هر رأس فراهم شود. برنامه FARM (مدیریت اطمینان بخش برای گاوداران) در آمریکا به طور ساده، فراهم کردن فضای کافی جایگاه گاو خشک برای اجتناب از رقابت برای خوراک را توصیه می کند. توصیه ها برای فضای استراحت نیز کم است. طبق استاندارد کانادایی، 14.4 مترمربع مساحت به ازای هر رأس در زایشگاه باید فراهم شود و تراکم بهاربندهای فری استال نباید از 120 درصد فراتر رود ولی این رقم برای گاوهای دوشا، کاربردی تر است. در آمریکا، برنامه FARM تنها توصیه می کند که در طراحی جایگاه گاو خشک فضای استراحت تمیز و خشک، فراهم باشد. در میان مقالات ترویجی، توصیه های متنوعی وجود دارد ولی هیچ کدام مورد تأئید مقطعی تحقیقات نیست ولی درک محدود ما از فضای مورد نیاز طی دوره انتقال به شیردهی، می تواند توضیح دهد که چرا بیماری های متابولیکی برای گاوهای شیری مشکل ساز باقی می ماند. این درک محدود همچنین طراحی تجهیزات برای گاوهای دوره انتقال را بسیار سخت می کند.
در نظر گرفتن فضای بیش از حد در جایگاه گاو خشک ، استفاده غیراقتصادی از منابعی است که می توانست در جای دیگری مورد استفاده قرار گیرد، از طرفی، فضای خیلی کم هم منجر به مشکلات رایج دوره انتقال می گردد.
در جایگاه گاو خشک فضای کافی برای خوردن در نظر بگیرید
با توجه به اهمیت مصرف ماده خشک طی دوره انتقال، تمرکز بیشتر تحقیقات اخیر در مورد تراکم، بر فضای آخور بوده است. وقتی آخور محدود است، گاوها برای دسترسی به خوراک دام ، رفتار تهاجمی نشان می دهند و گاوهای قلدر، سرعت خوراک دهی خود را افزایش می دهند تا محدودیت دسترسی را جبران کنند.
تحقیقات، حاکی از آن است که وقتی تراکم بالایی در جایگاه دوره های ابتدای خشکی، انتظار زایش و تازه زا وجود دارد، رفتارهای تهاجمی بیشتری روی می دهد. آسیب این گونه رفتارها برای گاوها چندان مشخص نیست ولی انتظار می رود که رفتار تهاجمی بیشتر، یک تنش اجتماعی با عواقب منفی برای گاو باشد.
تحقیقات اخیر نشان داد که متابولیت های کورتیزولی مدفوع، ناشی از واکنش به تنش، وقتی گاوهای ابتدای خشکی در جایگاهی با 0.5 فری استال به ازای هر رأس و 32.5 سانتیمتر فضای آخور (معادل تراکم 200 درصدی هم در فری استال و هم سر آخور)، نگهداری شدند، در مقایسه با یک فری استال به ازای هر رأس و 65 سانتیمتر فضای آخور بسیار بالاتر بود. جالب است که گاوهای تحت تراکم در این مطالعه، حدود 900 گرم ماده خشک بیشتری در روز به طور متوسط مصرف کردند ولی میزان NEFA بالاتری داشتند. این به این معنی است که جدال برای به دست آوردن فضای آخور در جایگاه گاو انتظار زایش همراه با صرف انرژی است.
تلیسه ها در بهاربند متراکم عملکرد خوبی ندارند. آنها در انتهای سلسله مراتب اجتماعی قرار دارند و غالباً کمترین دسترسی را به منابع خوراک دام در شرایط رقابتی دارند. ضمن آنکه تلیسه ها نمی توانند سرعت خوراک خوردن خود را افزایش دهند که یکی از دلایلی که این گروه از دام ها، در برابر اثرات تراکم بالا آسیب پذیرتر می باشند.
شرایط تلیسه ها سخت تر است
سرعت خوراک خوردن به دو دلیل اهمیت دارد. اول، تغذیه یکباره می تواند اثرات منفی روی سلامتی شکمبه داشته باشد. دوم، تلیسه ها نمی توانند سرعت خوراک خوردن خود را افزایش دهند که یکی از دلایلی که این گروه از دام ها، در برابر اثرات تراکم بالا آسیب پذیرتر می باشند، همین است. دلیل اصلی دیگری که باعث می شود تلیسه ها در بهاربند متراکم، عملکرد خوبی نداشته باشند، این است که آنها در انتهای سلسله مراتب اجتماعی قرار دارند. اینها غالبا کمترین دسترسی را به منابع در شرایط رقابتی دارند.
در نتیجه یک تحقیق دانشگاهی که شاخص رقابت را بر اساس نسبت موفقیت در یک وضعیت رقابتی به کل تعداد تقابلات تهاجمی، حساب کرد و دو گروه «با موفقیت پائین» و «با موفقیت بالا» را تعریف و ثابت نمود که 79 درصد تلیسه ها در گروه «با موفقیت پائین» بودند و تنها 7 درصد در گروه «باموفقیت بالا» قرار گرفتند.
دام ها در گروه «با موفقیت پائین» میزان NEFA و کورتیزول مدفوع بالاتری داشتند. هرچند از لحاظ آماری تفاوتی وجود نداشت ولی دام ها در گروه «با موفقیت پائین»، از لحاظ عددی، زمان کمتری را صرف خوردن و زمان بیشتری را صرف انتظار برای دسترسی به خوراک تازه کردند. به طور مشابه، داده های دانشگاهی نشان می دهد که تلیسه ها در جایگاه رقابتی، سه برابر بیشتر با احتمال کنار زده شدن از سر آخور توسط سایر گاوها، مواجه بودند تا در مقایسه با آنها که در محیط غیر رقابتی بودند. جالب است بدانید، مرور مطالعات روی دوره های ابتدایی خشکی، انتظار زایش و تازه زا نشان می دهد که کل زمان سپری شده صرف خوردن و مصرف ماده خشک، تحت تأثیر قرار نگرفته است. برای مثال در یک تحقیق دیگر دانشگاهی، تلیسه ها و گاوهای نگهداری شده در تراکم 80 یا 100 درصد (هم در فری استال و هم سر آخور)، مقایسه گردیدند و تفاوت های گزارش شده در زمان خوردن، مرتبط با شکم زایش بود (نه تراکم). وقتی گاوها در تراکم 100 درصد نگهداری شدند، زمان بیشتری صرف خوردن کردند، در حالیکه برعکس آن در مورد تلیسه ها صادق بود. با این حال، مهم است خاطرنشان کرد که تفاوت ها در زمان خوردن، تنها 7 تا 12 دقیقه در روز بود و کل زمان خوردن دامنه ای از 225 تا 325 دقیقه در روز داشت (3.75 تا 5.4 ساعت در روز). بعید است که تغییر 2 تا 5 درصدی در زمان خوردن طی یک دوره 24 ساعته، بتواند تأثیر منفی روی این گاوها داشته باشد.
در گاوداری استراحت، یک اولویت است
دلایل محدودی برای تأثیر کم تراکم روی زمان خوردن یا مصرف خوراک دام در این مطالعات وجود دارد. در دوتا از این مطالعات، تنها گاوهای سالم مورد مطالعه قرار گرفته بودند که می توانسته بر توانایی آنها برای سازگاری با محیط رقابتی، تأثیر داشته باشد.
یک تحقیق دیگر دانشگاهی در مورد تراکم سر آخور، وقتی تراکم فری استال ها کم بود، تمرکز داشت، گاوها اولویت بیشتری برای استراحت نسبت به خوراک خوردن یا تقابلات اجتماعی، وقتی دسترسی به هر سه اینها محدود است، قائل هستند. در این مطالعات، فقدان رقابت برای فضای استراحت، انعطاف پذیری بیشتری در رفتارهای خوراک خوردن هنگام محدودیت دسترسی به خوراک دام ایجاد می کند.
با وجودی که هنوز کارهای زیادی باید انجام شود تا عواقب تراکم طی دوره خشکی و انتقال را به طور کامل درک کنیم ولی این امر نباید مانع پویایی شما در مدیریت تأمین احتیاجات فضای گاوها شود. تأمین حداقل یک فری استال یا حداقل 13.5 مترمربع مساحت روی بستر فشرده و 75 سانتیمتر فضای آخور به ازای هر رأس، نقطه شروع خوبی است.
به تلیسه هایی که نزدیک ورود به گروه گله دوشا هستند نیز باید توجه شود. آنها بهترین عملکرد را در محیط غیر رقابتی و غیر متراکم خواهند داشت. بهترین میزان تراکم در دامداری باید با دنبال کردن موفقیت برنامه های گاو خشک و دوره انتقال تعیین شود.
گاوها اولویت بیشتری برای استراحت نسبت به خوردن خوراک دام یا تقابلات اجتماعی، وقتی دسترسی به هر سه اینها محدود است، قائل هستند. فقدان رقابت برای فضای استراحت، انعطاف پذیری بیشتری در رفتارهای خوراک خوردن هنگام محدودیت دسترسی به خوراک دام ایجاد می کند.
خوراک دام سنگین: انواع کنسانتره گاو شیری ، کنسانتره گاو انتظار زایش (گاو آبستن) ، کنسانتره تلیسه (گاو غیرشیری) ، کنسانتره گاو خشک ، کنسانتره گوساله پرواری ، کنسانتره استارتر گوساله
خوراک دام سبک: کنسانتره گوسفند پرواری ، کنسانتره عمومی گوسفند ، کنسانتره میش شیرده ، کنسانتره میش آبستن سنگین ، کنسانتره فلاشینگ گوسفند ، کنسانتره استارتر بره و بزغاله
برای مشاهده قیمت خوراک دام و خرید خوراک دام از کارخانه تولید خوراک دام (اینجا کلیک کنید)
منبع: نشریه صنعت گاو شیری ، هوردز دیری من (شرکت تعاونی وحدت)
