کشاورزان تصمیمات بسیار مهمی قبل، طی و بعد از برداشت علوفه اتخاذ می کنند. این تصمیمات بر تخمیر و نگهداری علوفه و خوراک دهی آتی تأثیرگذار است. علاوه بر این فرآیند بیولوژیکی منحصر به فرد، وقایع آب و هوایی و ویژگی های خاص محصول فرآیند هر سیلو را منحصر به فرد می سازد.
انتخاب افزودنی بهبود دهنده مناسب برای تنظیم تخمیر، طبق هر سناریو، اطمینان از تخمیر کافی را ایجاد می کند و از سرمایه گذاری های انجام شده بر علوفه سیلو شده محافظت می کند. هر کیلوگرم ماده خشک حفظ شده به درآمد شما که به سختی به دست می آید می افزاید و بازده استفاده از زمین برای تولید شیر را بهبود می دهد. با در نظر داشتن این مسئله در ذهن، قبل از انتخاب افزودنی بهبود دهنده تخمیر سیلو متناسب با گاوداری خود، چند نکته را در نظر بگیرید.
خارج کردن هوا
کیفیت پرکردن و مهر و موم کردن سریع سیلو تا حد امکان و در عین حال محدود کردن مقدار اکسیژن باقیمانده در توده علوفه ای برای حفظ کیفیت علوفه سیلو شده ضروری است.
باکتری های بی هوازی برای تخمیر به محیطی بدون اکسیژن نیاز دارند. هر چه اکسیژن کمتری در سیلو باشد، تخمیر مطلوب سریع تر آغاز می شود. باکتری ها کربوهیدرات های محلول در آب (قندها) را به اسید لاکتیک و اسید استیک تخمیر می کنند و PH تا زمانی که علوفه سیلو شده باقی بماند، میکروارگانیسم های غیرمطلوب از قبیل مخمرها تکثیر می یابند و به سوبستراهای با ارزش آسیب می زنند.
اقداماتی که فشردگی سیلو را بهبود می دهند یا منافذ درون سیلو را کاهش می دهند، باعث موفقیت می شوند. منافذ در یک تعریف ساده فضای بین توده های علوفه می باشد که با هوا پر شده است (صرفاً اکسیژن نمی باشد).
فشرده سازی بیشتر و کاهش منافذ، تخمیر را بهبود می دهند و هدر روی ذخیره سازی را کاهش می دهند. ضخامت کافی لایه های فشرده سازی، وزن تراکتور، نرخ توزیع خوراک و برداشت علوفه به صورتی که بسیار خشبی یا خشک نباشد منافذ درون سیلو را کاهش می دهد.
حتی ممکن است تخمیر در علوفه سیلو شده خوب فشرده سازی شده و متراکم به طور کافی صورت نگیرد. عوامل مرتبط با ذرت از قبیل محتوای رطوبت، ظرفیت بافری، در دسترس بودن کربوهیدرات های محلول در آب و مقدار و نوع جمعیت باکتری های بی هوازی همگی بر تخمیر علوفه سیلو شده تأثیرگذار هستند.
افزودنی های بهبود دهنده تخمیر علوفه سیلو شده حاوی باکتری هایی هستند که فرآیند تخمیر را به عهده می گیرند و تخمیر علوفه سیلو شده را به سمت الگوی مطلوب برای نگهداری علوفه سیلو شده به گونه ای بهینه، تغییر می دهند. افزودنی ها ممکن است شرایطی ایجاد کنند که در آن جمعیت باکتری یایی بی هوازی نتوانند بر فرآیند تخمیر غلبه کنند.
باکتری هایی که معمولاً در افزودنی های بهبود دهنده تخمیر سیلو یافت می شوند را می توان به دو گروه اصلی تقسیم کرد: باکتری Homofermentative و Heterofermentative. این افزودنی های بهبود دهنده از نظر نوع تخمیر و محصولی که تولید می کنند متفاوت هستند. با توجه به تفاوت بین نوع محصولات، اقدامات مدیریتی گله و شرایط آب و هوایی، توصیه می شود که با توجه به شرایط علوفه سیلو شده خود، افزودنی مناسب را انتخاب کنید.
افزایش تخمیر اولیه
محصول نهایی و اصلی تخمیر باکتری Homofermentative یا آنهایی که با محصول نهایی یک باکتری ساخته می شوند لاکتات می باشند. افزودنی های سیلو حاوی این نوع باکتری، کاهش PH را تسریع می کنند زیرا اسید لاکتیک قوی تر از اسید استیک می باشد. کاهش سریع PH از رشد میکروارگانیسم های نامطلوب جلوگیری می کند و تجزیه پروتئین را هنگامی که پرکردن سیلو انجام می شود کاهش می دهد.
جدول 1 تأثیر بالقوه افزودنی های بهبود دهنده سیلو باکتری های Homofermentative را نشان می دهد. در شرایطی که جمعیت باکتریایی اپی فیتیک پایین است، گنجایش بافری محصول بالا است و علوفه بسیار مرطوب است ممکن است یک گزینه عالی باشند.
برای مثال، در علوفه های سیلو شده لگومینه، میزان بالای پروتئین خام به غلظت بالاتر آمونیاک منجر می شود. آمونیاک یک بافر طبیعی است و اجازه نمی دهد که PH سریع کاهش یابد و علوفه سیلو شده را بیشتر در معرض تخمیر کلیستریدیایی قرار می دهد.
مورد دیگری که باید به آن توجه داشت خوراندن خوراک از چندین نوع سیلوی مختلف در سال می باشد. شاید افزودن این نوع افزودنی بهبود دهنده به سیلوهایی که در زمستان باز می شوند این اطمینان را ایجاد کند که در کوتاه مدت تخمیر کافی را ایجاد کنند.
پایدار نگه داشتن علوفه سیلو شده در آخور
هدر روی علوفه سیلو شده در آخور نسبت به هدر روی در کل فرآیند تخمیر به دلیل پایداری ضعیف تر، می تواند بیشتر باشد. به طور کلی، فرآیند تخمیر، میزان پایداری علوفه سیلو شده هنگام خوراک دهی را تعیین می کند. پایداری هوازی مدت زمانی است که کیفیت علوفه سیلو شده قبل از گرم شدن یا خراب شدن بعد از در معرض هوا قرار گرفتن حفظ می شود.
باکتری های Heterofermentative یا آنهایی که با محصولات نهایی چندین باکتری ساخته شده اند از قبیل لاکتوباسیلوس بوچنری اسیدلاکتیک، اسید استیک و اتانول تولید می کنند. اگرچه این باکتری ها نرخ تخمیر کندتری دارند ولی می توانند اسید لاکتیک را به اسید استیک و پروپاندیول 1 و 2 تبدیل کنند (جدول2).
اسید استیک خاصیت ضدقارچی دارد و باعث می شود که علوفه سیلو شده بعد از مواجهه با اکسیژن دیرتر گرم شود. استفاده از این نوع افزودنی بهبود دهنده سیلو زمانی توصیه می شود که محصول سیلو شده سرشار از نشاسته باشد یا سیلو در اواخر بهار یا تابستان (زمانی که علوفه سیلو شده در معرض پایداری هوازی کمتر می باشد) خورانده شود.
اگرچه این باکتری ها در سیلو قند را تخمیر می کنند، اما مخمرها نه تنها قند بلکه نشاسته را هم تخمیر می کنند. بنابراین، علوفه هایی با غلظت بیشتر نشاسته از قبیل ذرت هنگام مواجهه با اکسیژن بیشتر در معرض خراب شدن هستند.
اقداماتی که باعث نفوذ هوا به درون سیلو می شود نیز پایداری هوازی را کاهش می دهد. برخی از اقداماتی که به طور معمول مشاهده می شوند عبارتند از رخ سیلوی غیرمسطح، نرخ برداشت در فواصل طولانی تر و برداشته شدن پلاستیک از رخ سیلو قبل از برداشتن خوراک.
هوا نیز در پایداری هوازی نقش اصلی دارد. علوفه سیلو شده که در طی تابستان یا هوای گرم خورانده می شود بیشتر مستعد کاهش پایداری هوازی می باشد. افزودنی های بهبود دهنده سیلو از نوع Homofermentative در شرایط زیر ایده آل هستند.
استفاده از افزودنی های بهبود دهنده سیلو، مواد مغذی و ماده خشک را بیشتر حفظ می کند، فرآیند علوفه سیلو شده را مؤثرتر می سازد و به حفظ سرمایه کمک می کند. افزودنی های بهبود دهنده سیلو را نمی توان جایگزین روش های مدیریتی صحیح و اقدامات برداشت صحیح نمود. محصولات و شرایط خاص به انواع باکتری ها و نرخ های استفاده متفاوت نیاز دارند. با توجه به نتایج آزمایش و تحقیقات، تصمیمات آگاهانه بگیرید و هنگام خرید علوفه تخمیری سیلو شده بر اساس قیمت تصمیم نگیرید.
