محلول الکترولیت چیست و چه نقشی در درمان اسهال گوساله دارد؟
الکترولیت ها اگر به درستی مورد استفاده قرار گیرند می توانند به گوساله ها در غلبه بر اسهال و درمان اسهال گوساله ها که علت اصلی مرگ و میر در گله های جوان تر می باشد، کمک کنند. عامل کلیدی در موفقیت استفاده از الکترولیت ها، تشخیص اولیه و درمان اسهال گوساله در کوتاهترین زمان می باشد. چنانچه شیر نخوردن از علائم اولیه اسهال باشد، شما دیر این بیماری را تشخیص داده اید و اگر گوساله زمین گیر شده باشد و نتواند بلند شود، بسیار دیر این بیماری را تشخیص داده اید.
دیدن فضولات واقعی هنگامی که بستر گوساله ها کاه است در اغلب موارد مشکل است، بنابراین دیدن گوساله ها از نزدیک به هنگام خوراک خوردن اهمیت دارد. گوساله ها باید برای خوراک خوردن به هیجان بیایند و معمولاً با ولع شیر بخورند.
به چشمان گوساله ها نگاهی بیندازید. گود رفتگی چشمان آنها علائم اولیه اسهال می باشد. چنانچه شما بتوانید هنگام مشاهده علائم اولیه اسهال به گوساله ها الکترولیت بخورانید، می توانید مانع از دست دادن آب بدن یا کاهش PH خون در سطح خطرناک شوید.
الکترولیت را به خوبی با آب ترکیب کنید
هنگامی که علائم اولیه اسهال مشاهده می شود، الکترولیت خوراکی باید حداقل یکبار در روز به گوساله ها خورانده شود. بهتر است که الکترولیت خوراکی همیشه با آب مخلوط شود و جدا از شیر خورانده شود. چنانچه در یک گاوداری شیر دو بار در روز خورانده می شود، می توان الکترولیت را در اواسط روز خوراند. سئوالی که در اغلب موارد پرسیده می شود این است که آیا می توان الکترولیت را با شیر ترکیب کرد و به گوساله خوراند! پاسخ به این سئوال تا اندازه ای مشکل می باشد و بستگی به این دارد که از چه نوع محصول الکترولیت استفاده می شود و چه نوع شیری به گوساله ها خورانده می شود.
در خوراندن الکترولیت در ترکیب با شیر، دو مورد نگران کننده وجود دارد:
- بی کربنات ممکن است در هضم شیر در شکمبه اختلال ایجاد کند.
- اسمولالیته بالا می تواند سرعت خالی شدن معده (شکمبه) را کندتر کند و باعث نفخ شود.
به خوبی مشخص شده است که محلول های غلیظ (اسمولالیته بالا) می توانند روی معده گوساله بنشینند و یک عامل خطرآفرین اصلی برای ایجاد نفخ در معده باشند. به همین دلیل است که اکثر متخصصین استفاده از رفرکتومتر Brix را برای کنترل جامدات کل شیر یا جایگزین شیر قبل از خوراک خوردن توصیه می کنند.
هنگامی که الکترولیت را به طور مستقیم به شیر اضافه می کنید، اسمولالیته شیر به طور معنی داری افزایش می یابد. اکثر جایگزین های شیر معمولی (20/20) مانند شیر کامل، اسمولالیته نسبتاً پائینی دارند. (تقریباً 275 تا 300 mOsm/L) در مقابل، جایگزین شیر با پروتئین بالا (25 تا 28 درصد) می تواند اسمولالیته بسیار بالایی داشته باشد. (در گاهی از موارد بیش از mOsm/L 600). چنانچه شما جایگزین شیر با پروتئین بالا (تسریع کننده رشد) به گوساله ها می خورانید، اضافه کردن الکترولیت به طور مستقیم به شیر می تواند میزان اسمولالیته را به بیش از mOsm/L 1000 افزایش دهد که ایده خوبی نیست.
میزان اسمولالیته الکترولیت خوراکی گوساله می تواند بسیار چشمگیر باشد. دامنه برخی از آنها 350 تا 400 می باشد. در حالی که دامنه برخی دیگر بالای mOsm/L 700 می باشد (زیرا آنها حاوی میزان بالاتری از قند می باشند) این الکترولیت های حاوی انرژی بالا را با هرگونه شیر مخلوط نکنید.
در گاوداری هایی که می خواهند طی فرآیند درمان اسهال گوساله ، شیر و الکترولیت را ترکیب کنند موارد زیر توصیه می شود:
- از آن نوع محصول الکترولیتی استفاده کنید که حاوی استات باشد یا غلظت بی کربنات آن کمتر از 40 میلی متر مکعب در لیتر باشد (mM/L).
- اطمینان حاصل کنید که میزان اسمولالیته الکترولیت خوراکی کمتر از 400 تا 450 mOsm/L باشد.
- در صورت امکان از شیر کامل یا جایگزین شیر معمولی (20 درصد پروتئین) بدون ترکیب دارویی استفاده کنید (زیرا آنتی بیوتیک ها یا دیگر افزودنی ها نیز باعث افزایش اسمولالیته می شوند).
گوساله ها باید حداقل یک بار در روز الکترولیت دریافت کنند ( یا دو بار در روز در روزهای اول یا دوم در صورتی که اسهال شدید باشد) و به طور روزانه ادامه یابد تا این که اسهال برطرف شود. اگرچه اطلاعات زیادی وجود ندارد که نشان دهد اسهال چه مدتی طول می کشد، اما اکثر مطالعات نشان می دهند که حداقل 7 تا 8 روز تا درمان اسهال گوساله زمان به طول می انجامد.
سئوالی که مرتب پرسیده می شود این است که آیا گوساله ها در روزهای دوم به بعد به الکترولیت دوم نیاز دارند؟ واقعیت این است که آنها روزانه به الکترولیت نیاز دارند تا اسهال کاملاً برطرف شود. به دلیل اینکه قیمت هر دوز الکترولیت پائین است، آن را یک سیاست درمانی ارزان قیمت در نظر بگیرید تا اطمینان حاصل کنید که گوساله زمین گیر نمی شود و به مایع درمانی درون رگی نیازمند نخواهد شد.
به هنگام ابتلای گوساله به اسهال شیر را حذف نکنید
شما گهگاه توصیه هایی را در باره توقف خوراندن شیر، هنگامی که گوساله اسهال دارد را شنیده اید. منطقی که برای این توصیه وجود دارد این است که گوساله ها نیاز دارند به دستگاه گوارش خود استراحت دهند و اینگونه تصور می شود که خوراندن مداوم شیر، وضعیت اسهال آنها را بدتر می کند، به این دلیل که شیر حاوی مواد مغذی می باشد و باکتری های روده می توانند از آنها به عنوان منبع انرژی استفاده کنند.
استدلال های دیگر برای منع مصرف شیر عبارتند از: بهبود سریع تر روده، فرصت کمتر برای رشد زیاد باکتری های مضر روده، استفاده ناقص از شیر یا جایگزین شیر در حین ابتلا به اسهال. برخلاف این ایده ها، تحقیقات نشان داده است که خوراندن شیر، وضعیت اسهال را وخیم تر یا مدت آن را طولانی تر نمی کند.
یک تحقیق موضوعی بسیار خوب در چندین سال پیش نشان داد که افزایش وزن گوساله هایی که شیر و الکترولیت خوراکی دریافت کردند نسبت به گوساله هایی که به مدت یک تا دو روز از مصرف شیر منع شدند بیشتر بود. علاوه بر آن، در شدت و مدت ابتلا به اسهال گوساله تفاوتی وجود نداشت.
در تحقیق اخیر انجام شده در چندین گاوداری داده های مربوط به 360 رأس گوساله که به طور میانگین به اسهال مبتلا شدند، ثبت شد. یک گروه از گوساله ها دو بار در روز الکترولیت دریافت کردند و سپس تا روز چهارم و بعد از اینکه اسهال برطرف شد یک لیتر شیر با یک لیتر الکترولیت مخلوط شده دریافت کردند. گروه دیگر در صورتی که اسهال ادامه داشت ترکیب دیگری از محصول گه با 1.9 لیتر شیر مخلوط شده بود دو بار در روز به مدت دو روز یا بیشتر دریافت کردند.
گوساله ها در گروهی که خوراندن شیر به آنها قطع نشده بود در طی مدت ابتلا به اسهال افزایش وزن بیشتری داشتند، در زمان از شیرگیری افزایش وزن بیشتری داشتند و سرعت رفع اسهال در آنها سریع تر بود. این مطالعات نشان دادند که حتی محصولات الکترولیت خوراکی پرانرژی با غلظت بسیار بالای گلوکز، انرژی کافی برای برآورده کردن نیازهای رشد و نگهداری گوساله فراهم نمی کند.
در حد امکان جیره کامل شیر باضافه الکترولیت خوراکی را حفظ کنید. چنانچه گوساله ها ضعیف شوند و از خوردن شیر امتناع کنند، می توان برای یک وعده از خوراندن شیر خودداری کرد و الکترولیت خوراکی را جایگزین آن کرد. به هر حال، خوراندن شیر باید بعد از 12 ساعت از سر گرفته شود.
به هنگام خوراندن الکترولیت به گوساله ها از دستورات نوشته شده بر روی برچسب پیروی کنید
هدف از مایع درمانی خوراکی، جایگزین کردن مایعات و الکترولیت، رفع مشکلات اسیدی و فراهم کردن مواد مغذی می باشد. الکترولیت را می توان در گوساله های مبتلا به هرگونه اسهال به کار برد که دستگاه گوارش آنها حداقل به طور جزئی کار می کند. اگر الکترولیت برای گوساله های مبتلا به گرفتگی معده یا روده تجویز شود، تجمع مایعات در شکمبه یا شیردان می تواند به نفخ یا اسیدوز منجر شود.
به طور کلی، یک گوساله با هر نوع رفلکس شیر خوردن یا عمل نشخوار می تواند مایع درمانی خوراکی را تحمل کند. گوساله های زمین گیر که نمی توانند بایستند، برای بقاء به مایع درمانی درون رگی (IV) شدید نیاز دارند.
محلول های الکترولیت خوراکی همچنان اساس دستورالعمل درمان اسهال گوساله ها می باشند زیرا تجویز آنها ارزان و راحت تر می باشد. به هر حال، مدیریت گاوداری باید بداند که چه نوع محصولی را انتخاب کند که به طور بهینه مؤثر باشد و چگونه آن را به درستی به کار ببرد.