تأثیر بیماری تب شیر هیپوکلسیمی بر گاوهای شیری
بسیاری از گاوداران با این تجربه روبرو شده اند که شب قبل یکی از بهترین گاوهایشان زایمان کرده و روز بعد در حال مرگ بوده است. در چنین مواردی تزریق آرام کلسیم 23 درصدی باعث برگشت ضربان قلب گاو تازه زا و بهبود آن شده است. این تجربه یکسان (نیاز مفرط گاو تازه زا به کلسیم) در بسیاری از گاوداری ها است. بسیاری از مشکلاتی که امروزه در گاوداری ها در ارتباط با گاو زمین گیر شده مشاهده می شود موارد پیچیده ای هستند و با علائمی که به نظر می رسد علائم بیماری تب شیر باشد، آغاز می شوند.
تحقیقات علمی نشان می دهند که تقریباً در اغلب موارد بیماری تب شیر بالینی بعد از بهبود، شدت می یابند و درصد زیادی از این موارد درمان نمی شوند. اما درمان سریع و بر پایه علمی به همراه درمان پشتیبان خوب در رسیدن به نتیجه موفقیت آمیز مهم می باشد.
اجازه دهید بر بیماری هیپوکلسیمی مروری داشته باشیم و سپس یک رویکرد درمانی صحیح برای این بیماری ریشه دار ارائه دهیم.
گاوهای بزرگ مستعد بیماری تب شیر هستند
همانطور که انتظار می رود، بیماری تب شیر بالینی یک بیماری است که در بعضی از مواقع با تولید بالای آغوز مرتبط است. به ندرت بیماری تب شیر را در دام های شکم اول مشاهده می کنید، اما این بیماری در دام های شکم دوم به بالا رایج است.
تحقیقات اخیر، رقمی را برای حداکثر میزان کلسیم خون که به عنوان شاخص هیپوکلسیمی بالینی در سطح گله محسوب می شود را ارائه دادند. این تحقیقات نشان دادند هر چه سن (شکم) دام افزایش یابد، میزان هیپوکلسیمی نیز افزایش می یابد. تفاوت نژادی نیز می تواند با بروز هیپوکلسیمی مرتبط باشد. گاوهای نژاد جرسی نسبت به دیگر نژادها بیشتر در معرض خطر و مستعد ابتلا می باشند.
نیاز به گفتن نیست که، مکانیسم هوموستاتیک گاوها در موازنه کلسیمی کاملاً پیچیده است. به دلیل اینکه کلسیم از طریق هورمون ها تنظیم می شود (هورمون پاراتیروئید و کلسی تونین)، لذا، تغییرات بزرگ در کلسیم خون مشکل بزرگی ایجاد می کند.
در دو دهه اخیر، پیشرفت چشمگیری در زمینه پیشگیری از بیماری هیپوکلسیمی صورت گرفته است. تنظیم برنامه تغذیه گاوهای خشک در جهت موازنه DCAD منفی، میزان شیوع تب شیر بالینی را به طور چشمگیری کاهش می دهد. امروزه، شیوع کمتر از 2 درصد تب شیر بالینی در گله ها گزارش شده است. از طرف دیگر، بیماری هیپوکلسیمی تحت بالینی هنوز شایع می باشد. به طور بالقوه 50 درصد یا بیشتر از 50 درصد از گاوهای شکم دوم یا بالاتر در روزهای اول شیردهی در اثر کاهش ذخیره کلسیمی آنها زمین گیر می شوند.
نیاز کلسیم گاو ها در چند هفته اول شیردهی از طریق کلسیم جیره و جذب کلسیم استخوان ها تأمین می شود. خوشبختانه امروزه گاوهای شیری برای مقابله با این مشکل، از لحاظ بیولوژیکی قوی تر هستند.
آنچه در بیماری تب شیر بالینی گاو آموخته ایم
همانطور که تحقیقات جدید و تجارب مزرعه ای، مدیریت تغذیه گاوهای خشک را حمایت می کنند، درمان موارد بیماری تب شیر بالینی نیز باید بر پایه علمی انجام شود. به توجه به تحقیقات چاپ شده اخیر، میزان دۥز کلسیم IV توصیه شده برای موارد تب شیر مرحله II (زمین گیر شده) 7 تا 10 گرم کلسیم (500 میلی لیتر، 23 درصد گلوکونات کلسیم) می باشد. هومئوستاتیک، کلسیم گاوها را نیز افزایش می دهد و خطر برگشت بیماری تب شیر افزایش می یابد. میزان بهینه کلسیم مورد نیاز را استفاده کنید.
هدف، برگرداندن میزان کلسیم کل خون به دامنه طبیعی (9 تا 11 میلی گرم/دسی لیتر) و سپس فراهم کردن مکمل های خوراکی کلسیم برای حفظ میزان بهینه کلسیم می باشد. دام هایی که علائم تب شیر مرحله یک، شامل گوش های سرد، لرزش ماهیچه ها و تلوتلو خوردن را از خود نشان می دهند نسبت به مکمل های کلسیمی خوراکی در طی 30 دقیقه واکنش نشان می دهند. تجویز مجدد دۥز خوراکی 12 ساعت بعد، ممکن است درصد برگشت بیماری را کاهش دهد.
همچنین تحقیقات اخیر، تزریق داخل وریدی ترکیبات مولتی مواد معدنی و ترکیبات حاوی دکستروز را توصیه نمی کنند زیرا میزان قند خون گاوها در اثر تنش و در نتیجه آزادسازی هورمون کورتیزول افزایش می یابد. تأکید شده است که استفاده از دۥز بیشتر، همیشه به نفع دام بیمار نیست.
یادآوری می شود که برای انعکاس درمان بر پایه علمی، دستورالعمل های درمانی معمول خود را بررسی و به روز رسانی کنید. همچنین باید در برنامه های مراقبتی دام ها تغییراتی ایجاد شده و آنها را متعادل ساخت.
بیش از چندین سال است که مشاهده شده است، استفاده از میزان دۥز بیش از حد ممکن است مانع از موفقیت در درمان شود. قطعاً، بررسی شاخص های خونی باعث استفاده از دۥز مناسب و شیوه تجویز مؤثر می شود.
برای تشخیص دلایل زمین گیر شدن گاوها همیشه به دنبال سرنخ های جدید باشید
تشخیص های مختلف در مورد گاو زمین گیر شده همیشه باید شامل بیماری هیپوکلسیمی باشد اما فراموش نکنید که دیگر احتمال ها را نیز در نظر بگیرید. جراحات، ورم پستان سمی، عفونت رحمی سمی، کبد چرب، سندرم گاوهای زمین گیر شده، کمبود انواع الکترولیت ها و مواد معدنی، علائمی هستند که معمولاً مشاهده می شوند.
برخی اوقات، گاو زمین گیر شده در گاوداری ها به یک معضل تبدیل می شود که در اغلب موارد، پیچیده است و برای موفقیت در بهبود، به تشخیص و مراقبت های پشتیبان عالی نیاز می باشد. با گروه خود همکاری کنید و دانش خود را زیاد کنید تا بتوانید بهترین را برای گاوهای خود فراهم کنید. در نهایت، استانداردهای آسایش گاو را بالا ببرید و ارائه هوا، نور، آب، استراحت و فضای کافی را در نظر بگیرید و به یاد داشته باشید که تمامی افرادی که با مراقبت از دام سر و کار دارند باید آموزش ببینند.
