تأثیر تنش گرمایی بر گاوها و تعریف آن
تنش گرمایی را می توان به رخدادی تعریف کرد که در آن گاوها برای کاهش بار گرمایی یا تنش گرمایی به مواد مغذی بیشتری نیاز دارند که شامل انرژی، گلوکز، اسیدهای آمینه و اسیدهای چرب ضروری برای حفظ غشاءهای سلولی، کاهش اثرات التهاب و کمک به باروری می باشند.
قبل از اینکه گرمای تابستان بر انسان تأثیر بگذارد، گاوهای شیری سراسر دنیا تحت تأثیر اثرات منفی هوای گرم قرار می گیرند. تنش گرمایی خفیف در دمای 17.2 درجه سانتی گراد با 50 درصد رطوبت رخ می دهد. گاوهای پرتولید خوراک بیشتری مصرف می کنند و گرمای بیشتری تولید می کنند. آنها در بهاربندهای خوب تهویه شده در دمای 18.3 درجه سانتی گراد تنش گرمایی را تجربه می کنند.
شاخص محاسبه تنش گرمایی در گاوداری
یکی از شاخص ها برای محاسبه تنش گرمایی، شاخص رطوبت – دما یا THI (Temperature Humid Index) می باشد. فرمول THI برابر است با میانگین دما بر اساس فارنهایت باضافه درصد رطوبت تقسیم بر 2. برای مثال، اگر دما 27 درجه سانتیگراد باشد، کاهش دما برای به حداقل رساندن اثرات آن (از طریق تجهیزات خنک کننده، مدیریت و تغییرات جیره) ضروری است. مسئله این است که مدیران گاوداری در اغلب موارد تنش گرمایی را بر اساس THI ارزیابی نمی کنند. در اغلب موارد تغییرات مهم لازم برای کاهش گرما به تأخیر می افتد.
به خاطر داشته باشید که ترکیب گرما و رطوبت است که شدت تنش گرمایی را به طور معنی داری افزایش می دهد. هنگامی که دما و رطوبت بالا است، هوای تبخیر شده پراکنده نمی شود و این باعث می شود که گرما برای مدت طولانی تری باقی بماند و به گاوها تنش وارد کند.
واکنش گاوها در مقابل افزایش گرما
هنگامی که دمای بدن افزایش می یابد، باروری تحت تأثیر قرار می گیرد، نیازهای نگهداری افزایش می یابد و مصرف ماده خشک کاهش می یابد (جدول). جریان های چرخش خون بیشتر به سطح خارجی بدن برای انتشار گرما به محیط، بیشتر صورت می گیرد و باعث کاهش جریان خون در شکمبه و رحم می شود.
در اغلب موارد، گاو برای کاهش گرما تند تند نفس می کشد. با این وجود، شرایط فیزیولوژیکی دی اکسید کربن خون و کربنات هیدروژن خون را تغییر می دهد و بر شیمی خون تأثیر می گذارد.
گاوها برای اینکه سطح بیشتری از بدن آنها خشک شود در فری استال به طور کامل یا به طور نیم خیز می ایستند. این مسئله آسایش گاو را کاهش می دهد و به طور بالقوه باعث بروز لنگش می شود. التهاب در اغلب موارد مسئله ساز می شود و به اختلال در شکمبه و مشکلات سلامتی منجر می شود. التهاب نیاز به گلوکز را نیز افزایش می دهد، محققین میزان آن را 0.9 کیلوگرم در 12 ساعت تخمین زده اند.
علائم مشهود بروز تنش گرمایی در گاوها
گاوهای شیری در تنش گرمایی نرخ های تنفس بالاتری دارند (بیش از 60 تنفس در هردقیقه)، آب از دهان آنها جاری می شود (که به کاهش نشخوار و از دست دادن آب دهان که برای بافری شدن شکمبه لازم است منجر می شود)، زمان دراز کشیدن آنها کاهش می یابد و به طور نیم خیز در فری استال می ایستند. علاوه بر آن هر 1.8 تا 3.6 درجه سانتی گراد افزایش دما، زنده مانی جنین در رحم و مصرف ماده خشک را کاهش می دهد. ترکیبات شیر نیز به دلیل کاهش تولید اسیدهای آمینه باکتریایی و اسد استیک (یک اسید چرب فرار شکمبه و منبع سنتز دنوو چربی شیر) ممکن است کاهش یابد.
نظارت بر نیتروژن اوره ای شیر (MUN) نشان می دهد که آیا میکروب های شکمبه، آمونیاک شکمبه را به اسیدهای آمینه باکتریایی تبدیل می کنند یا نه.! اگر میزان MUN بیش از 2 میلی گرم در دسی لیتر (mg/dL) افزایش یابد، تنش گرمایی نیز به صورت محدودیت هایی در محیط شکمبه از طریق تغییر pH و باکتری ها منعکس می شود.
توجه به خوراک دهی گاوها در زمان تنش گرمایی
مصرف ماده خشک می تواند در اثر افزایش گرمای تبخیری ناشی از هضم خوراک در شکمبه کاهش یابد. الگوهای خوراک دهی برای اجتناب از افزایش گرما در طی تنش گرمایی تغییر می کنند. تنش گرمایی در اغلب موارد در گرم ترین ساعت های روز بر اوج تولید شیر اثر می گذارد (بین ساعت های 8 صبح تا 8 شب یا از طلوع تا غروب آفتاب). علاوه بر آن، نرخ عبور خوراک ممکن است در اثر تغییر در تخمیر شکمبه، تغییرات باکتریایی و کاهش جریان خون در شکمبه کاهش یابد. به منظور حفظ نیازهای تغذیه ای مرتبط با نیازهای نگهداری بالا و کاهش مصرف خوراک، به نکات زیر توجه کنید:
خوش خوراکی خوراک در شرایط تنش گرمایی
در شرایط تنش گرمایی خوش خوراکی خوراک را با تغذیه علوفه های سیلوشده حاوی اسید لاکتیک و استیک افزایش دهید. این اسیدها خوراک را در آخور پایدار نگه می دارند و از تخمیر ثانویه جلوگیری می کنند. ملاس مایع نیز خوش خوراکی را بهبود می دهد و احتمال جداسازی خوراک را کاهش می دهد.
علوفه کم کیفیت
علوفه کم کیفیت را که در اغلب موارد باعث افزایش گرمای شکمبه می شوند را با ترکیبات خوراکی با محصولات فرعی حاوی هضم پذیری بالاتر NDF و نشاسته که از اسیدوز شکمبه نیز جلوگیری می کنند، جایگزین کنید. این علوفه ها می توانند شامل علوفه سیلو شده ذرت BMR، یونجه کم لیگنین، پوسته سویا، تفاله چغندر و مرکبات یا خوراک گلوتن ذرت باشد.
چربی ها
چربی ها و روغن های افزوده شده حاوی میزان بالاتری از انرژی به ازای هر کیلوگرم ماده خشک می باشند و به افزایش گرما منجر نمی شوند. اسیدهای چرب ضروری محافظت شده شکمبه ای ممکن است عملکرد غشاء سلولی را بهبود دهند و التهاب را کاهش دهند.
اجتناب از نیتروژن مازاد
به منظور اجتناب از نیتروژن مازاد که برای تبدیل به اوره خون به انرژی نیاز دارد و در ادرار و شیر به صورت MUN دفع می شود، میزان پروتئین قابل تجزیه در شکمبه (RDP) و پروتئین غیرقابل تجزیه در شکمبه (RUP) را در جیره موازنه کنید.
مدیریت آخور
هنگام تنظیم و اجرای تغییرات، مدیریت آخورها را ارزیابی کنید. پایداری خوراک را در روز بررسی کنید تا از گرمای ناشی از تخمیر ثانویه و شکل گیری کپک جلوگیری شود. می توان مخلوط پروبیوتیک تجاری و اسید استیک را به خوراک افزود تا از رشد مخمر وحشی و کپک جلوگیری شود. تغذیه جیره ها در ساعت های خنک تر روز از قبیل عصر و اوایل صبح می توانند گاوها را به مصرف بیشتر خوراک ترغیب کنند. خوراک دهی در دفعات بیشتر، ارائه جیره های تازه، ترغیب به مصرف خوراک و جلو راندن به موقع خوراک را مد نظر قرار دهید.
افزودنی های خوراک گاوها در شرایط تنش گرمایی
استفاده از افزودنی های خوراک، مصرف ماده خشک را بهبود می دهد، تخمیر شکمبه را پایدار می کند، التهاب را کاهش می دهد و باروری را حفظ می کند. هنگام استفاده از افزودنی ها، هزینه ها را در مقابل پاسخ های مورد انتظار مد نظر قرار دهید.
بیکربنات سدیم و کربنات پتاسیم می توانند DCAD جیره ای را به بیش از 300+ میلی اکیوالان به ازای هر کیلوگرم ماده خشک به طور مؤثر افزایش دهند. گاوهای شیری در شرایط تنش گرمایی سدیم و پتاسیم مورد نیاز را به عنوان الکترولیت از دست می دهند. هر دو افزودنی شکمبه را بافری می کنند و pH شکمبه را پایدار می کنند. نمک و کلرید پتاسیم میزان DCAD جیره را افزایش می دهند.
یک یونوفر می تواند تولید پروپیونات در شکمبه را بهبود دهد (اسیدهای چرب فرار شکمبه ای یا VAF) و از طریق تبدیل های کبدی به سطح بالاتر گلوکز منجر شوند. گلوکز برای واکنش های التهابی بدن لازم است. یونوفرها همچنین تولید اسید لاکتیک را کاهش می دهند. اسید لاکتیک pH شکمبه را کاهش می دهد. محصولات مخمری می توانند pH شکمبه را پایدار کنند، هضم فیبر را بهبود دهند، میزان اسید استیک مورد نیاز برای چربی شیر را افزایش دهند و میزان اسید لاکتیک شکمبه را کاهش دهند.
دیواره های سلول مخمری نیز می تواند سلامت بخش پایینی دستگاه گوارش را بهبود دهد و میزان مایکوتوکسین را کاهش دهد. نیاسین محافظت شده شکمبه ای می تواند جریان خون به پوست را بهبود دهد، انتشار گرما که به کاهش دمای بدن منجر می شود را افزایش دهد، (بر اساس تحقیقات). کرومیوم محافظت شده شکمبه ای می تواند محرک تولید گلوکز شود و حساسیت پذیری به انسولین را بهبود دهد.
تأثیر تنش گرمایی بر گاوهای خشک
مطالعاتی در باره تأثیر خنک کردن گاوهای خشک انجام شده است (شکل). آنها میزان تولید شیر بالاتر بعد از زایمان، وزن کامل گوساله ها در زمان تولد، میزان بالاتر آنتی بادی های آغوز و میانگین افزایش وزن روزانه بالاتر در گوساله های جوان را گزارش دادند.
گزینه دیگر برای ارزیابی این تأثیر، اپی ژنتیک است که نشان می دهد تلیسه گاوهای خنک شده 2 سال بعد هنگامی که به عنوان گاوهای شکم اول زایمان می کنند، 1.8 کیلوگرم شیر بیشتری تولید می کنند. بنابراین، خنک کردن گاوها در کل دوره خشکی به خصوص برای گاوهای انتظار زایمان (حداقل 21 روز قبل از زایمان) توصیه می شود.
تنش گرمایی در گوساله های جوان
مطالعات اخیر نشان می دهند که باید برای گوساله های نگه داشته شده در هچ که در معرض تابش خورشید هستند سایه بان تهیه شود. برخی از هچ های جدید در پشت دارای دریچه ای هستند که امکان جابجایی و تهویه هوا را فراهم می کنند.
بهتر است که جهت هچ به گونه ای باشد که نور خورشید به جلوی هچ نتابد. راهکار دیگر این است که زیر هچ بلوک هایی گذاشته شود تا هوا از زیر هچ جریان یابد. در دسترس بودن آب تازه و تمیز نیز اهمیت دارد.
