چالش های متابولیسمی دوره انتقال
دوره انتقال، از اواخر آبستنی تا اوایل شیردهی برای گاوهای شیری با چالش های متابولیسمی سپری می شود. گاوهای خشک در اواخر آبستنی به طور کلی با موازنه مثبت انرژی مواجه می شوند حتی اگر مصرف خوراک دام آنها در زمان نزدیک زایمان کاهش یابد.
در زمان زایمان تغییراتی در بدن گاو رخ می دهد. این تغییرات در برگیرنده ذخیره مواد مغذی در بافت های بدنی تا تقاضای انرژی زیاد برای تولید شیر می باشند. تقاضای انرژی به فراخوان چربی و بافت های ماهیچه ای برای تأمین نیازهای مواد مغذی که از طریق مصرف کافی مواد مغذی از آخور تأمین نمی شود منجر می شود. در نتیجه، گاوها ممکن است وزن بدنی و نمره وضعیت بدنی (BCS) خود را از دست بدهند تا زمانی که مصرف خوراک دام برای رفع تقاضاهای بالاتر انرژی در شیردهی به طور کافی افزایش یابد.
به نظر می رسد که برخی از گاوها در طی اوایل شیردهی از نظر ژنتیکی فراخوان بافت های بدنی بهتری دارند. این گاوها در گله های یکسان از نظر جیره دارای مصرف خوراک دام ، تولید شیر ، افزایش وزن بدنی و موازنه انرژی بسیار متفاوت می باشند. اجازه دهید به عملکرد تولیدمثلی گاوها در آینده بر اساس تغییرات وزن بدنی و نمره وضعیت بدنی آنها نگاهی بیندازیم.
تحقیقات در مورد عملکرد تولیدمثلی گاو شیری در فسلطین اشغالی
نتایج تحقیقات انجام شده روی 416 دوره شیردهی (شکم اول تا پنجم) در 92 گاو شیری، آنالیز شد. بر اساس درصد کاهش وزن گاو ها از هفته اول تا پنج هفته بعد از زایش در اواخر شیردهی به دو گروه تقسیم شدند:
1- کاهش وزن پائین (3 تا 6 درصد و به طور میانگین 5.3 درصد، 37 رأس گاو)
2- کاهش وزن زیاد (7 تا 17 درصد و به طور میانگین 7.6 درصد، 55 رأس گاو)
در طی 30 روز اول شیردهی، در همه پنج شکم، تولید شیر گاوهایی که درصد بیشتری از وزن بدن خود را از دست دادند نسبت به گاوهایی که درصد کمتری از وزن بدن خود را از دست دادند، بیشتر بود (روزانه 33.5 در مقابل 32.2 کیلوگرم) و همچنین میزان چربی شیر اصلاح شده بر اساس 4 درصد چربی نیز در گاوهایی که وزن بیشتری از دست می دادند، بیشتر بود (روزانه 35 در مقابل 34 کیلوگرم) ولی میزان کل شیر تولیدی این گروه ها در 305 روز متفاوت نبود.
درصد واقعی کاهش وزن بدن در تمامی دوره های شیردهی به جز شیردهی اول متفاوت بود (جدول). روزهای باز در گاوهای شکم سوم که کاهش وزن کمتری داشتند، کمتر بود (جدول).
نرخ گیرایی گاو ها بعد از اولین تا سومین تلقیح مصنوعی زمان بندی شده در تمامی دوره های شیردهی در گاوهایی که کمترین کاهش وزن بدنی را داشتند 9.6 درصد بیشتر بود. این تحقیق نشان می دهد که شدت کاهش وزن بدن بعد از زایمان در بین گاوها در طی چندین دوره شیردهی ثابت است و به عملکرد تولیدمثلی گاو شیری مربوط می باشد.
تحقیقات در مورد عملکرد تولیدمثلی گاو شیری در آمریکا
در ایالت ویسکانسین یک مطالعه جامع تر که شامل سه تحقیق بود انجام شد. در اولین تحقیق انجام شده بر روی چهار گله (1103 رأسی)، رابطه بین نمره وضعیت بدنی در زمان نزدیک اولین تلقیح و نتیجه آبستنی بررسی شد. نمره وضعیت بدنی گاو ها 5 امتیازی بود (1=لاغر و 5= چاق)، هنگامی که میانگین BCS افزایش می یافت درصد آبستنی بیشتر می شد.
- کمتر از 2.50 (40.4 درصد)
- 75 (48.1 درصد)
- 3 (47.9 درصد)
- بیش از 3.25 (52.3 درصد)
گاوهایی که نمره وضعیت بدنی آنها قبل از تلقیح مصنوعی زمان بندی شده بالاتر بود، در آغاز برنامه تلقیح مصنوعی زمان بندی شده غلظت پروژسترون خون بالاتری داشتند.
در تحقیق دوم، تغییرات نمره وضعیت بدنی گاوها در فاصله زمانی بین زایمان و 3 هفته بعد از زایمان به 3 دسته: 1- کاهش نمره وضعیت بدنی (789 رأس)، 2- حفظ نمره وضعیت بدنی (675 رأس)، 3- افزایش نمره وضعیت بدنی (423 رأس) در دو گله تقسیم شد. نمودار نشان داد که صرف نظر از تعداد شکم، گاوهایی که افزایش نمره وضعیت بدنی داشتند نسبت به گاوهایی که نمره وضعیت بدنی آنها حفظ شده یا کاهش یافته بود، نتیجه آبستنی حاصل از تلقیح بهتری داشتند. همچنین از نظر عملکرد تولیدمثلی گاو شیری نتیجه آبستنی گاو هایی که کاهش نمره وضعیت بدنی داشتند نسبت به گاوهایی که نمره وضعیت بدنی آنها حفظ شده یا افزایش یافته بود، کمتر بود.
گاوهایی که افزایش نمره وضعیت بدنی داشتند زودتر آبستن می شدند. 50 درصد تا روز 86 بعد از زایش آبستن بودند. 50 درصد از گاوهایی که نمره وضعیت بدنی آنها حفظ می شد تا روز 113 بعد از زایش آبستن می شدند و 50 درصد آنهایی که در فاصله زایش و سه هفته بعد از زایش، کاهش نمره بدنی داشتند، تا روز 128 بعد از زایش، آبستن می شدند.
تحقیق سوم روی 71 رأس گاو که جنین آنها بعد از سوپر اوولاسیون جمع آوری شده بود، انجام گردید. کاهش وزن بدنی در فاصله زمانی بین زایش و 3 هفته بعد از زایمان روی نسبت تخمک های بارور شده اثر نداشت ولی درصد بیشتر جنین های تحلیل رفته تا روز هفتم بعد از تلقیح برای گاوهایی که کاهش وزن بدن داشتند مرتبط بود. این تحقیق شواهد مهمی برای تأثیر به جا مانده موازنه منفی انرژی روی رشد جنین ارائه می دهد.
گاوها برای بهبود عملکرد تولیدمثلی به توجه نیاز دارند
این تحقیقات تأکید کردند که مراقبت از گاوهای آخر شیردهی، گاوهای خشک و دوره انتقال برای جلوگیری از کاهش وزن بدنی و نمره وضعیت بدنی بعد از زایش اهمیت دارد. عملکرد تولیدمثلی گاوها در آینده در به حداقل رساندن این کاهش ارتباط دارد. افزایش مصرف خوراک دام توسط جیره های موازنه شده و جلوگیری از ناهنجاری های آبستنی دام و دیگر بیماری های بالینی و تحت بالینی یک راه طولانی برای افزایش نتایج آبستنی است.
