بهبود تشخیص فحلی
بهبود تشخیص فحلی با نظارت بر نشخوار و الگوی خوراک خوردن دست یافتنی است زیرا بروز فحلی در گاوهای شیری با تغییر فعالیت های فیزیولوژیکی، نشخوار و رفتارهای تغذیه ای همراه است. این تغییرات را می توان از طریق مشاهده مستقیم و یا با استفاده از حسگرهای خودکار به منظور شناسایی رفتارهای مربوط به فحلی، بیماری های تحت بالینی و یا لنگش تحت بررسی قرار داد. کاهش ناگهانی در میانگین زمان نشخوار روزانه و تغییر در رفتارهای تغذیه ای، نشانه های فحلی گاو یا گله هستند. همچنین نشان داده شده است که اندازه گیری ترکیبی از دو یا بیشتر از تغییرهای فیزیولوژیکی باعث بهبود نرخ تشخیص فحلی نسبت به اندازه گیری مستقل و تکی آنها می شود. اگرچه اندازه گیری مستقل نشخوار یا الگوی تغذیه ای برای بهبود تشخیص فحلی واجد اهمیت می باشد ولی اندازه گیری هر دو این معیارها تصویر کلی صحیح تری از سلامت گاو و تلقیح ارائه می دهند.
مطالعات بسیاری در ارتباط با نشخوار و شروع فحلی در گاوهای شیری انجام شده است. در یکی از تحقیقات در مورد بهبود تشخیص فحلی اعلام شد که زمان نشخوار در اولین روز فحلی، به طور متوسط 17 درصد کاهش یافت و این کاهش در گاوهای شکم اول نسبت به گاوهای بالغ بیشتر است. ارتباط بین فحلی و الگوهای تغذیه ای دارای قطعیت کمتری می باشد زیرا در مطالعات مختلف تأثیر فحلی بر ماده خشک مصرفی دارای نتایج متفاوت و ضد و نقیضی بوده است. در ضمن، هم نشخوار و هم رفتار خوراک خوردن گاو می توانند تحت تأثیر عواملی قرار بگیرند که به فحلی مربوط نمی شوند مانند نوع جیره، کیفیت علوفه و گرمای محیط و مانند اینها.
بهبود تشخیص فحلی با نظارت بر نشخوار و خوراک خوردن گاو
در سال 2010 تا 2011 یکی از دانشگاه های آلمان تحقیقی روی ارتباط بین زمان نشخوار و رفتار خوراک خوردن گاو با فحلی در گاوهای شیری را انجام داد. گاوهای مزرعه تحقیقاتی دولتی آلمان از نظر نشخوار، مصرف خوراک دام و فحلی در چهار تحقیق مورد ارزیابی قرار گرفتند. فحلی گاوها از طریق مشاهده علائم و یا با استفاده از دستگاه های کمک فحلی تشخیص داده می شد و تشخیص آبستنی 40 روز بعد از تلقیح مصنوعی مورد بررسی قرار می گرفت.
در آنالیز تنها از تاریخ تائید آبستنی بعد از تلقیح استفاده می شد تا تأخیر ناشناخته بین تخمک گذاری و تلقیح و روز تلقیح کاهش یابد. یک روز قبل از تلقیح، مصرف خوراک کمتر و تعداد دفعات خوراک خوردن بالاتر بود ولی در روز تلقیح به شدت کاهش یافته بود. مدت زمان نشخوار 30 ساعت قبل از فحلی کاهش یافته بود و کاهش عمده در ساعات اولیه روز قبل از تلقیح بود. کلیه تحقیقات فایده کنترل بر روی، هم الگوی خوراک خوردن و هم نشخوار گاو را با یکدیگر مورد تائید قرار می دهند تا تشخیص فحلی با دقت بیشتری انجام شود با این مقصود که حاصل تحقیق به بهبود تشخیص فحلی ختم شود.
موفقیت در برنامه تولید مثلی
فحل یابی یکی از مهمترین بخش های موفقیت در برنامه تولیدمثلی می باشد و تلقیح باید در زمانی انجام شود که اسپرم زنده با اووسیت ملاقات کند. در یکی از تحقیقات مهم دامپزشکی گزارش شد که با استفاده از سامانه های نظارت بر گاو و به محض مشاهده علائم فحلی و ترجیحاً قبل از آزاد شدن اووسیت، تلقیح باید صورت گیرد.
اگر گاوها به احتمال زیاد در انتهای فحلی و نه در آغاز آن، تلقیح شوند، آبستن می گردند. بنابراین پرورش دهندگان گاو شیری که از دستگاه های نظارتی برای تشخیص فحلی استفاده می کنند تلقیح را با تأخیر 8 تا 20 ساعته بعد از دریافت علائم کاهش زمان نشخوار و خوراک خوردن انجام می دهند. به خاطر داشته باشید که هر سامانه تشخیص فحلی دارای گزارش و نحوه اندازه گیری متفاوتی می باشد. بنابراین، پرورش دهندگان گاو شیری باید با فروشندگان در تماس باشند تا بتوانند نحوه تفسیر اطلاعات به صورت صحیح جهت زمان بهینه تلقیح را به درستی فرا بگیرند.
انتخاب یک سامانه نظارتی برای بهبود تشخیص فحلی
طیف وسیعی از حسگرها و سامانه ها برای نظارت بر نشخوار، الگوهای خوراک خوردن و فعالیت گاو در جهت بهبود تشخیص فحلی گاو ها موجود می باشد. پرورش دهندگان گاو شیری باید سامانه ای را انتخاب کنند که با اهداف آنها مطابقت داشته باشد. این دستگاه ها و حسگرها باید به صورتی باشند که اطلاعاتشان را بتوان از راه دور به کامپیوتر یا تلفن های هوشمند منتقل کنند و امکان رسم نمودار برای اطلاعات وجود داشته باشد. تغییراتی که در زمان فحلی، در نشخوار و مصرف خوراک دام ایجاد می شود ناشی از بی قراری دام ها است که به عنوان شاخصی برای تلقیح در نظر گرفته می شود. کنترل همزمان این علائم و سایر علائم فیزیولوژیکی اطلاعات ارزشمندی را فراهم می کنند و باعث می شود پرورش دهندگان گاو شیری بتوانند تصمیمات صحیح تری برای گاوداری خود بگیرند.
تأثیر جمع آوری اطلاعات در باره نشخوار و الگوهای خوراک خوردن گاو ها می تواند باعث بهبود تشخیص فحلی، افزایش نرخ آبستنی، افزایش بازدهی و در کل بهبود سلامتی گله باشد.
تشخیص بیماری ها
از اطلاعات مربوط به نشخوار و خوراک خوردن گاو می توان برای تشخیص طیفی از بیماری ها که به طور بالقوه روی باروری تأثیر گذارند، استفاده نمود. بیماری هایی مانند لنگش، کتوز، پنومونی، اسیدوز شکمبه و جابه جایی شیردان همگی بیماری هایی هستند که می توان با نظارت بر نشخوار خوراک دام به وجود آنها پی برد.
یک علامت فیزیولوژیکی به تنهایی نمی تواند بیانگر بروز یک بیماری باشد ولی اطلاعات مربوط به چند پارامتر با یکدیگر می تواند هشداری برای بروز یک بیماری تحت بالینی در دام باشد و در نتیجه آنها بتوانند سریع اقدام کنند و هزینه های درمان و کاهش تولید کمتر را کاهش دهند و این دید را به دامداران بدهد که با یک تغییر می توانند روی کل گله تأثیر بگذارند.
بهبود تشخیص فحلی با نظارت بر نشخوار و خوراک خوردن گاو
