رفتارشناسی گوسفند برای پرورش گوسفند موفقیت آمیز و داشتن مدیریت بهتر با کمترین میزان استرس برای گله گوسفند و پرورش دهندگان ضروری است و این عقیده کلی درباره کندذهن بودن گوسفندها تفکری عامه و غلط است.
پرورش دام سبک و تغذیه گوسفند و بز باید بر اساس نیاز تغذیه ای حیوان و صرفه جویی اقتصادی در برنامه تغذیه ای باشد و در صورت تغذیه دام بر اساس جیره غذایی بر پایه کنسانتره و علوفه، پرورش دهندگان تازه کار کمتر دچار مشکلات می شوند.
بیماری سنگ ادراری یا شکم آبی یک بیماری رایج در گوسفندها و بزهاست، این بیماری اغلب زمانی که سنگ هایی از جنس نمک های فسفات در مجاری ادراری قرار می گیرند رخ می دهد و از دفع ادرار جلوگیری می کند.
از شیرگیری بره و بزغاله زمانی اتفاق می افتد که شیر از جیره غذایی پستاندار جوان حذف شود. این اتفاق معمولا همزمان با جدا شدن حیوان از مادرش رخ می دهد. سن شیرگیری در گوسفندها و بزها متفاوت است و این زمان از 14 روزگی تا زمان از شیرگیری طبیعی که 4 ماهگی است، متغیر است.
بیماری کوکسیدیوز گوسفند یکی از مهم ترین بیماری های اقتصادی در گوسفندان است که توسط یک انگل تک سلولی ایجاد شده و می تواند بیشتر حیوانات را مبتلا کند. در قسمت دوم این مقاله به موضوعات زیر در رابطه با بیماری کوکسیدیوز در گوسفند می پردازیم. پیشگیری، بهداشت مطلوب، تغذیه مناسب، کنترل ژنتیکی، استفاده از کوکسیدیواستات ها، درمان، کنترل طبیعی
بیماری کوکسیدیوز گوسفند یکی از بیماری های تأثیرگذار بر اقتصاد پرورش گوسفند است و توسط یک انگل تک سلولی ایجاد شده و می تواند بیشتر حیوانات را مبتلا کند.
مس یک عنصر کلیدی مورد نیاز در پاسخ ایمنی موثر می باشد و گوسفندها مس را در کبد خود سریع تر از سایر حیوانات مزرعه ذخیره کرده و در نتیجه نسبت به مسمومیت در برابر مس حساس تر هستند
ورم پستان میش ها و بزهای ماده یکی از بیماریهای رایج در گله های میش و بز است. در موارد بسیار شدید، این بیماری می تواند منجر به مرگ میشها شود. اما در اغلب موارد موجب ایجاد هزینه درمان، حذف زود هنگام، کاهش عملکرد و کاهش تولید بره و بزغاله می شود.
70 درصد از رشد جنین طی 4 الی 6 هفته آخر آبستنی اتفاق می افتد. بیشتر رشد و توسعه غدد پستانی نیز در این دوره صورت میگیرد. در عین حال، فضای شکمبه به علت رشد جنین رو به کاهش است. در نتیجه همزمان با بره زایی و بزغاله زایی به مواد مغذی بیشتر و یک جیره غذایی مغذی تر نیاز است.