دستورالعمل تغذیه دامپزشکی (VFD)
دستورالعمل تغذیه دامپزشکی (VFD) روش توزیع آنتی بیوتیک ها در گله ها را تغییر داده است ولی هنوز به حداکثر پتانسیل خود دست نیافته است. دسترسی به آنتی بیوتیک ها برای تأمین بهداشت و سلامت عمومی لازم است. مصرف آنتی بیوتیک ها برای سلامت انسان ها و سلامت و تولید طیور و دام ها حیاتی می باشد ولی حضور باقیمانده های آنتی بیوتیکی در محصولات و ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی، نگرانی هایی هستند که ارزش اطمینان حاصل کردن از استفاده مناسب آنها را گوشزد می کند.
استفاده صحیح از آنتی بیوتیک ها به معنای استفاده برای هنگام نیاز و به روش بهینه می باشد. گام های بسیار آهسته ای برای کاهش باقیمانده های آنتی بیوتیکی برداشته شده است و مقاومت های آنتی بیوتیکی هنوز در حال گسترش هستند. شاید ما تأکید کمی روی جلوگیری از باقیمانده های آنتی بیوتیکی داشته ایم و به میزان کافی تمرکز نکرده ایم.
وقتی که شیر یا گوشت یک دام که مقدار آنتی بیوتیک آن بالاتر از حد مجاز استاندارد بود وارد محیط شد مقاومت آنتی بیوتیکی از یک میزان بسیار کم شروع به افزایش پیدا کرد. آنتی بیوتیکی که به گاو داده می شود، به هر جایی می تواند برود، ادرار، مدفوع، شیر و یا سایر مواردی که به محیط منتقل می شوند.
آنتی بیوتیک ها هیچ وقت ناپدید نمی شوند و میزانی از آنها هنوز در طبیعت موجود می باشند. پرورش دهندگان گاو شیری و کشاورزان باید میزان استفاده از آنتی بیوتیک ها را در دراز مدت کاهش دهند.
طبق دستورالعمل تغذیه دامپزشکی (VFD) حتی مصرف کم آنتی بیوتیک هم زیاد است
در ژانویه سال 2017 یک گاودار پرورش دهنده تلیسه تصمیم گرفت از آنتی بیوتیک AS 700 Crumbles برای گوساله های گله استفاده کند (ترکیبی از کلروتتراسایکلین و سولفامتازین به منظور حفظ رشد در اولین ماه تولد و جلوگیری از بیماری های تنفسی). او همواره این آنتی بیوتیک را برای گوساله های قبل از شیرگیری مصرف می کرد ولی به تازگی فروشنده گفت که بدون داشتن مجوز VFD از دامپزشک قادر به فروش این محصول نیست.
گاودار مورد نظر در این ارتباط به بحث و مشورت با یک دامپزشک اقدام کرد. اولین بخش بحث در باره AS 700 Crumbles با ترکیب سولفامتازین و تتراسایکلین، این بود که این محصول اگرچه برای مصرف در گوساله های گوشتی استفاده می شود ولی تاکنون برای گوساله های شیری مورد استفاده قرار نگرفته و این در حالی است که برخی دامپزشکان فکر می کنند که هم برای تلیسه ها و هم برای گوساله های گوشتی مناسب هستند، ولی اینگونه نیست.
روش معمول، اینگونه است که از محصولات تتراسایکلین تنها برای 5 روز استفاده می شود و در مورد گاوداری مورد نظر ما این عمل در حول و حوش زمان ازشیرگیری انجام می شد، در زمانی که 20 گوساله مشکل قی کردن چشم و آبریزش بینی داشتند ولی تا زمان بد شدن تنفس آنها نمی شد صبر کرد زیرا باعث می شد درمان گوساله های ماده در یک دوره تنش انجام گردد. در دنباله مباحث، دو بخش دیگر نیز مطرح شد. اولین بخش تأکید بر زمان مناسب واکسیناسیون بود. متوجه شدیم بعضی از واکسن ها در زمانی تزریق می شدند که مدت زمان تأثیر آنها محدود بود و بعضی دیگر نیز باید به طور کلی از برنامه واکسیناسیون حذف می شدند.
حوزه دیگری که روی آن تمرکز شد، تهویه بود. به نظر می رسید که تهویه در جایگاه مناسبی قرار ندارد، پس به گاودار مورد نظر گفته شد که بهتر است دیواره های جانبی باز شده و به جای آن پرده نصب شود، شکاف های جانبی وجود داشته و لوله های تولید فشار مثبت هوا نیز نصب گردند. به گاودار گفته شد که گاوداری هایی مشاهده شده اند که بعد از نصب لوله های تولید فشار مثبت، بیماری های تنفسی گوساله در آنها 10 درصد نسبت به قبل کاهش پیدا کرده است. گاودار نیز با این درخواست موافقت کرد، ولی در سایر جایگاه های پرورش گوساله تغییری ایجاد نشد زیرا آنها از تبادل هوای تازه برخوردار بوده و هیچگونه محدودیتی در این زمینه نداشتند.
دامدار مورد نظر واکسن ها را تغییر داد و تمامی پیشنهادهای مربوط به تهویه را نیز انجام داد. در مجموع او یاد گرفت که در بحث پرورش گوساله های ماده نیازی به استفاده از آنتی بیوتیک نیست. او گفت که در ابتدا فکر می کرده است که هزینه ویزیت دامپزشک بسیار گران بوده است اما بعداً متوجه این نکته شده که درنتیجه کلی، صرفه جویی مالی خوبی به عمل آمده و گوساله های بهتری پرورش داده شده است.
طبق دستورالعمل تغذیه دامپزشکی (VFD) همواره پیشگیری بهتر است
در یک نمونه دیگر در ماه مارس سال 2017 یک گاوداری صنعتی بزرگ چنین اظهار کرد که تولید کننده جایگزین شیری که تاکنون نیاز گاوداری آنها را برطرف می کرده است، دیگر نئوترومایسین را به محصول اضافه نمی کند. تولید کننده از این گاوداری خواسته بود که تأییدیه افزودن نئوترومایسین به جایگزین شیر برای هفته های اول زندگی گوساله را خودش از سازمان غذا و دارو دریافت کند. انتظار می رود که بعد از گذشت دوره پرخطر، گوساله ها دیگر نیازی به مصرف آنتی بیوتیک نداشته باشند. بسیار مهم است که به خاطر داشته باشید که اکثر موارد اسهال گوساله ها به علت ویروس ها و پروتوآزها هستند و آنتی بیوتیک ها روی آنها تأثیری ندارند.
برای افزایش ایمنی گوساله ها در مقابل روتاویروس و کرونا ویروس در برنامه واکسیناسیون گوساله ها تغییراتی داده شد. در مورد آغوز و مدیریت بستر نیز صحبت شد که شامل چگونگی نصب سیستم فاضلاب با هدف خشک تر بودن بستر می شد. همچنین تصمیم گرفته شد که در دمای زیر 4.4 درجه به گوساله ها ژاکت پوشانده شود. برای بررسی حضور عوامل بیماری زای کریپتوسپوریدیا و سالمونلا نمونه برداری شد. هیچگونه سالمونلایی پیدا نشد ولی کریپتوسپوردیا در نمونه ها وجود داشت. برای خنثی کردن تأثیر کریپتوها به خوراک دام افزودنی اصافه گردید که البته هزینه بر بود. در مورد نظافت و جداسازی سریع گوساله از مادر نیز بحث شد و در مجموع این نتیجه حاصل شد که اگر میزان آلودگی کاهش داده شود، متناسب با آن هزینه ها نیز کاهش خواهند یافت.
از جانب گاوداری سئوال شد، اگر حتی بعد از اخذ مجوز استفاده از آنتی بیوتیک در خوراک گوساله ها باز هم آنها مریض شوند چه باید کرد؟ به آنها گفته شد که تزریق آنتی بیوتیک ها بهترین روش می باشد زیرا شیر خوراک اصلی می باشد و استفاده بیش از حد مجاز شده بر روی برچسب، مجاز و پذیرفتنی نیست. بعد از اینکه گوساله ها از شیر گرفته شدند می توان به آنها آب و خوراک حاوی مواد دارویی خوراند. در واقع هدف اصلی، دستیابی به عدم نیاز گوساله ها به آنتی بیوتیک می باشد. در صورتیکه مواد خوراکی خوب به گوساله ها خورانده شود و پیشگیری های لازم انجام شود معمولاً نیازی به این مواد دارویی نیست.
گاوداری مورد نظر خودش را با این الگو تطبیق داد و بیماری در گله او کاهش یافت و وزن گوساله های از شیرگرفته شده نسبت به قبل 13.6 کیلوگرم افزایش یافت و آنها در اولین شیردهی 680 کیلوگرم شیر بیشتری تولید کردند. نیمی از بهبود به علت میزان پیشگیری هایی بود که جهت کاهش مواجهه با میکروارگانیسم ها ایجاد شده بود و سیستم ایمنی بدن گوساله مجبور نبود جهت مبارزه با آنها انرژی صرف کند و نیمی دیگر به علت داشتن میکروبیوم سالم تر در دستگاه گوارش و توزیع آنتی بادی در بدن بود.
برخی از پرورش دهندگان گاو شیری به رویه های پیشگیری اعتقاد ندارند و از درمان آنتی بیوتیکی استفاده می کنند. در صورتیکه بعضی از رویه های پیشگیری، بسیار بهتر از درمان آنتی بیوتیکی عمل می کنند.
آیا رعایت دستورالعمل تغذیه دامپزشکی (VFD) پیامدهایی نیز داشته است؟
در بعضی مناطق میزان استفاده از تتراسایکلین خوراکی تا یک سوم کاهش یافته است، در عین حال که شیوع بیماری های تنفسی گوساله نیز افزایش نداشته است (به میزانی که شما احساس کنید به آن نیاز دارید).
هنوز امکان پیشرفت در استفاده صحیح و عاقلانه از آنتی بیوتیک ها وجود دارد. تعجبی وجود نخواهد داشت اگر تمرکز بعدی روی افزودن آنتی بیوتیک ها به شیر باشد. یک سری داده های محیطی در باره مقاومت آنتی بیوتیکی باکتریایی وجود دارد. نهایتاً اینکه مشارکت خوب در رعایت دستورالعمل تغذیه دامپزشکی (VFD) مؤثر واقع خواهد شد.
