گاوها در طی 30 سال گذشته از نظر تولید شیر بهبود یافته اند و تقریبا از میانگین تولید شیر 6800 کیلوگرم به سطح میانگین بیش از 11300 کیلوگرم شیر در هر دوره شیردهی رسیده اند. هدف راهبردی تغذیه ای بایستی، تأمین بیشتر احتیاجات گاوها و ایجاد تغییرات عمده باشد. در گاوهای تازه زا تقاضای مواد مغذی برای تولید شیر بالاتر است و اگر هیچ دریافت جبرانی از مواد مغذی برای تأمین و برآورده کردن احتیاجات تولید شیر حاصل نشود، در نتیجه عملکرد دستگاه تولیدمثل (ساخت و ترشح هورمون ها، تخمک گذاری فولیکول ها و رشد جنین) می تواند تضعیف گردد.

اگرچه نقش متیونین در رشد جنین گاوها ناشناخته است ولی شواهدی وجود دارند مبنی بر اینکه دسترسی بدن به اسیدآمینه متیونین ، وضعیت جنین را در گاوها تغییر می دهد.

چرا حضور اسیدآمینه متیونین در جیره خوراک دام ها مهم است

مطالعات حاصل از گروه علوم دامی دانشگاه ایلینویز و سایر مطالعات، ارتباط بین تغذیه و باروری را در گاوهای شیری در طی دو دهه گذشته به اثبات رسانده اند. بروز بیماری ها و اختلالات در دوره نزدیک زایمان گاو می تواند زیاد باشد و اثرات منفی بر عملکرد تولیدمثل بگذارد. پژوهشگران دانشگاه کرنل و فلوریدا نشان دادند که اگر گاوها در ابتدای دوره شیردهی بیش از یک نمره بدنی (BCS) از دست بدهند، در نتیجه شانس باروری آنها کاهش می یابد.

متیونین محدود کننده اسید آمینه در گاوهای شیری است. تحقیقات نشان دادند که عرضه اسیدآمینه متیونین محافظت شده در شکمبه (RPM) دارای اثرات مثبت بر ساخت پروتئین شیر گاوهاست. اگرچه نقش متیونین در رشد جنین گاوها ناشناخته است ولی شواهدی وجود دارند مبنی بر اینکه دسترسی بدن به اسیدآمینه متیونین ، وضعیت جنین را در گاوها تغییر می دهد. برای مثال، تغذیه موش های ماده با یک جیره دارای پروتئین پائین در طی دوره قبل از جفت گیری و آبستنی، به کاهش غلظت اسیدهای آمینه در مایع رحم، سرم خون و ترکیب اسیدهای آمینه جنین در مرحله بلاستوسیت (روز هفتم تا هشتم تشکیل جنین) منجر شد.

در یک مطالعه جالب در سال 1989 از سرم گاوهای شیری برای رشد مرحله مقدماتی جنین موش آزمایشگاهی استفاده شد (9.5 روز پس از جفت گیری). رشد کامل این جنین ها نیاز به سرم داشت و هنگامی که سرم موش استفاده شد رشد آنها به طور طبیعی پیش رفت. هنگامی که جنین ها در سرم گاو شیری رشد داده شدند با اندازه گیری وضعیت کل پروتئین جنین، بندها (SOMITES) و درصد جنین هایی که غیرعادی بودند (بدون لوله های طبیعی، اشکال غیرطبیعی، عدم رشد چشم ها و وضعیت شاخه های برانش های جنین) رشد جنین به صورت غیرطبیعی برآورد شد.

ولی وقتی به سرم گاوهای شیری، مکمل اسیدهای آمینه و ویتامین ها افزوده می شد، رشد جنین های موش طبیعی بود. مکمل اسیدهای آمینه به تنهایی و نه مکمل های ویتامینه توانست سبب رشد طبیعی جنین ها گردد. استفاده از مکمل متیونین در سرم گاوها نیز جنین هایی با رشد طبیعی تولید کردند بنابراین میزان متیونین سرم گاو به تنهایی بسیار کم بوده و باعث شد که رشد طبیعی جنین موش به کندی صورت بگیرد.

افزودن متیونین حفاظت شده به جیره خوراک دام گاوهای هلشتاین سبب بهبود غلظت متیونین در سرم خون گاوها در دوره های خشکی و شیردهی می شود.

میزان اسیدآمینه متیونین استاندارد در جیره گاو

احتیاجات متیونین برای رشد کامل جنین گاو هنوز تعیین نشده است. شرایط محیط کشت های رایج  آزمایشگاهی، امکان رشد جنین گاو را تا مرحله بلاستوسیت و لانه گزینی جنین (روز نهم) فراهم می کند ولی شرایط رشد و زنده مانی بیشتر جنین وجود ندارد. در یک مطالعه در دانشگاه فلوریدا، میزان احتیاجات اسیدآمینه متیونین برای جنین کشت داده شده قبل از کاشت (روزهای هفت و هشت) تعیین شد.

بطور تعجب آوری برای رشد جنین تا مرحله بلاستوسیت تا روز هفتم، احتیاج به متیونین کم بود (7 میکرومول). ولی برای تکامل بلاستوسیت تا روز هفتم میزان نیاز در حدود 21 میکرومول می باشد. بنابراین نتایج این مطالعات نشان می دهد که حداقل در طی اولین هفته پس از لقاح و تکامل مرفولوژیک (شکلی) طبیعی جنین، گاو به حدود 21 میکرومول متیونین نیاز دارد.

گروه پژوهشی ما آزمایشی انجام دادند که در آن با استفاده از اسیدآمینه محافظت شده متیونین به راحتی غلظت سرم گاوها به بیش از 21 میکرومول افزایش دادند. در این  آزمایش گاوها از یک جیره TMR مرسوم (بر پایه سیلاژ ذرت و یونجه خشک و هیلاژ) تغذیه شدند.

هدف از انجام آزمایش، تعیین اثر مکمل کردن متیونین حفاظت شده در شکمبه، روی تجمع چربی در جنین گاوهای شیری بود. گاوهای هلشتاین مورد آزمایش در دومین دوره شیردهی و بالاتر خود بودند و یک گروه، جیره شاهد دریافت می کردند (جیره پایه با نسبت سه چهارم به یک اسید آمینه لیزین به متیونین) و یک گروه جیره مکمل شده با متیونین محافظت شده در شکمبه (با تغذیه یک جیره پایه باضافه 0.08 ماده خشک جیره متیونین محافظت شده با نسبت 2.9 به 1 لیزین به متیونین) دریافت کردند که از 28 روز قبل از زایمان گاوها تا 73 روز پس از زایمان ادامه داشت. جمعا 37 جنین از این گاوها اخذ شد (گروه متیونین 16 و گروه شاهد 21 عدد).

گاوهایی که متیونین دریافت کردند دارای تجمع بیشتری از چربی روی جنین (7.3 واحد) در مقایسه با گاوهای دریافت کننده جیره شاهد (3.7 واحد) بودند. روی تعداد سلول ها با مرحله رشد هیچ تأثیری مشاهده نشد. گاوهایی که با متیونین تولید جنین داشتند در مقایسه با گروه شاهد دارای تجمع بیشتری از چربی بودند که می تواند به صورت بالقوه به عنوان یک منبع مهم انرژی برای رشد اولیه جنین عمل کند.

پژوهشگران دانشگاه ویسکانسین با استفاده از 309 رأس گاو (138 رأس شکم اول و 171 رأس شکم دوم و بالاتر) آزمایشی را در دو گروه شاهد و آزمایشی به انجام رساندند. تیمار شاهد شامل گاوهایی بود که با یک جیره تنظیم شده برای تأمین 2500 گرم پروتئین قابل متابولیسم (MP) با 6.9 درصد لیزین و 1.9 درصد متیونین تغذیه شدند. تیمار متیونین شامل گاوهایی بود که برای تأمین 2500 گرم پروتئین قابل متابولیسم با 6.9 درصد لیزین و 2.3 درصد متیونین تغذیه شدند. از روز 28 تا 128 شیردهی، بعد از شیردوشی صبح، گاوها به ترتیب به صورت انفرادی 50 گرم غلات تقطیر شده (DDG) و یا 50 گرم از مخلوطی از DDG (29 گرم) و متیونین (21 گرم از محصول اسمارتامینM) به صورت سرک دریافت کردند.

گاوها تلقیح شدند و آبستنی آنها در روز 28 از طریق آزمایش خون و در روزهای 32 ، 47 و 61 توسط دستگاه سونوگرافی آزمایش شد. از دست رفتن جنین بین روزهای 28 و 61 بعد از تلقیح مصنوعی در گاوهای زایش اولی تفاوتی نداشت (12.8 درصد در شاهد در برابر 14.6 درصد گروه متیونین) با این حال از دست رفتن آبستنی در گروه متیونین در گاوهای چند شکم زا با شاهد، تفاوت معنی داری داشت (19.6 درصد در شاهد در برابر 6.1 درصد در متیونین).

افزودن متیونین حفاظت شده به جیره خوراک دام گاوهای هلشتاین سبب افزایش میزان چربی روی جنین قبل از استقرار به عنوان یک منبع انرژی برای استقرار جنین در رحم می شود و نتیجه آن نیز کاهش از دست رفتن آبستنی در روزهای 28 تا 61 بعد از تلقیح در گاوهای چند شکم زایش می باشد.

ما چه چیزی آموختیم

افزودن متیونین حفاظت شده به جیره خوراک دام گاوهای هلشتاین سبب:

• بهبود غلظت متیونین در سرم خون گاوها در دوره های خشکی و شیردهی،
• افزایش میزان چربی روی جنین قبل از استقرار به عنوان یک منبع انرژی برای استقرار جنین در رحم که باعث کاهش از دست رفتن آبستنی در روزهای 28 تا 61 بعد از تلقیح در گاوهای چند شکم زایش می شود.

منبع: نشریه صنعت گاو شیری ، هوردز دیری من (شرکت تعاونی وحدت)

اگر از خوراک دام تولیدی دستچین استفاده می کنید می توانید از مشاوره و اطلاعات کارشناسان ما بهره مند شوید: (کلیک کنید)

برای مشاهده اطلاعات انواع خوراک دام سنگین اینجا کلیک کنید کنسانتره گاو شیری ، کنسانتره گاو انتظار زایش ، کنسانتره گاو پرواری ، کنسانتره استار گوساله